Neleus

Ten artykuł dotyczy postaci mitologicznej. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa.

Neleus (gr. Νηλεύς)^[1] – w mitologii greckiej syn Posejdona i Tyro, bliźniaczy brat Peliasa. Jego żoną była Chloris. Ojciec Nestora.

Neleus był synem Posejdona i Tyro. Przyszedł na świat wraz ze swoim bratem-bliźniakiem, noszącym imię Pelias. Po porodzie matka porzuciła dzieci^[2]. Posejdon zesłał jednak klacz, która wykarmiła jego synów^[1]. Zostali uratowani przez wieśniaków^[2] bądź przez handlarzy koni^[1].

Drzewo genealogiczne Neleusa^[1][3]

Neleus i Pelias w końcu dowiedzieli się, skąd się wzięli na świecie. Odnaleźli Tyro. Zemścili się na jej macosze^[2]/teściowej Sidero. Ta schroniła się w świątyni, gdzie nie mogli jej zabić. Jednak Pelias złamał tabu^[1], zabijając w świątyni Hery. Rozgniewało to boginię, która zasiała pomiędzy Neleusem i Peliasem niezgodę^[2]. Rodzeństwo podjęło walkę o władzę. W efekcie wygnany przez brata^[1] Neleus wyjechał do Messenii. Założył tam miasto Pylos, stając się jego królem^[2].

Żoną Neleusa została Chloris, córka Amfiona. Doczekali się 12 synów i jednej córki^[2] imieniem Pero^[1].

Potomkowie Neleusa^[1]

Herakles po zabójstwie Ifitosa zwrócił się do Neleusa o oczyszczenie go z tej zbrodni. Władca Pylos nie zgodził się. Rozgniewany heros zabił wszystkich jego synów oprócz Nestora. Co do końca Neleusa nie ma jednej wersji. Możliwe, że zginął z ręki Heraklesa wraz ze swymi synami. Wedle innej wersji mitu Herakles nie zabił go, a Neleus umarł w Koryncie z powodu choroby^[2]. Tam też miał znaleźć się jego grób^[1].