Neoklasycyzm

M. Littmann: Opera w Poznaniu, 1909-1910
A. Ballenstedt: Bazylika św. Wincentego à Paulo w Bydgoszczy, 1925-1939
J.R. Pope, Jefferson Memorial w Waszyngtonie, 1939-1943

Neoklasycyzm (neo- z gr. νέος nowy i klasycyzm z łac. classicus pierwszorzędny) – nurt w kulturze i sztuce zachodniej, cechujący się inspiracją sztuką antyczną. Wywodzi się z Rzymu, głównie dzięki notatkom Johanna Joachima Winckelmanna, w momencie odkrycia Pompei oraz Herkulanum, jednak jego popularność szybko rozeszła się po całej Europie, gdy pokolenie młodych europejskich artystów zakończyło Grand Tour i powróciło z Włoch do własnych krajów z nowo odkrytymi ideałami antycznymi[1][2].

  1. Angus Stevenson: Oxford Dictionary of English. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-957112-3.
  2. Hubertus Kohle: The road from Rome to Paris. The birth of a modern Neoclassicism. [dostęp 2022-10-24].

Developed by StudentB