Back Onse Vader Afrikaans Vaterunser ALS አባታችን ሆይ Amharic Painuestro AN Fæder ūre ANG الصلاة الربية Arabic ܨܠܘܬܐ ܡܪܢܝܬܐ ARC الصلاة الربانيه ARZ Padrenuesu AST Nanakan Awkixa Aymara
_-Aw58.jpg)
Ojcze nasz, Modlitwa Pańska, Modlitwa wzorcowa (łac. Oratio Dominica, Pater Noster) – najstarsza, a zarazem najważniejsza modlitwa chrześcijan. Według Nowego Testamentu to Jezus przekazał ją swoim uczniom. Jest to formuła chwaląca wspaniałość Boga, jednocześnie mająca formę błagalną. Według Ojców Kościoła stanowi wzór modlitwy chrześcijańskiej.
Ojcze nasz jest często używanym narzędziem w językoznawstwie porównawczym. Widać w niej analogie do modlitwy judaistycznej Osiemnaście błogosławieństw[1].
Do naszych czasów na piśmie zachowały się trzy teksty mówiące o Modlitwie. Pierwszy to Ewangelia Mateusza 6,9-13, gdzie modlitwa przekazana jest w czasie kazania na górze, drugim tekstem jest Ewangelia Łukasza 11,1-4, gdzie Jezus uczy modlitwy według prośby ucznia Panie, naucz nas modlić się, jak Jan nauczył swoich uczniów. Trzecim tekstem jest Didache, któremu najbliżej jest do Mateusza, gdyż różni się tylko doksologią.
- ↑ żydowski charakter Modlitwy Pańskiej jest równie bezsprzeczny jak spostrzeżenie, że przyjście królewskiego panowania Boga jest elementem stale powracającym w żydowskich modlitwach. (Joachim Gnilka Jezus z Nazaretu. Orędzie i dzieje Wydawnictwo Znak, Kraków 1997, s. 174n)