Order Virtuti Militari

Order Wojenny Virtuti Militari
Awers
Awers Krzyża Wielkiego
Awers
Awers gwiazdy orderowej
Baretka
Baretka
Ustanowiono

22 czerwca 1792

Dewiza

– 1808–1831: REX ET PATRIA (Król i Ojczyzna)
– obecnie: HONOR I OJCZYZNA

Wielkość

62 × 62 mm (krzyż I klasy)
30 × 36 mm (korona w I kl.)
54 × 54 mm (krzyż II klasy)
23 × 33 mm (korona w II kl.)
44 × 44 mm (krzyż III klasy)
39 × 39 mm (krzyż IV klasy)
38 × 38 mm (krzyż V klasy)
100 × 100 mm (gwiazda)

Wydano

ponad 26 tys.

Powyżej

Order Orła Białego

Poniżej

Order Odrodzenia Polski

Powiązane

Order Krzyża Wojskowego

Order Wojenny Virtuti Militari (VM, łac. Męstwu wojskowemu – (cnocie) dzielności żołnierskiej) – najwyższe polskie odznaczenie wojenne, nadawane za wybitne zasługi bojowe. Jest jednym z najstarszych orderów wojennych na świecie[1]. Ustanowiony przez króla Stanisława Augusta Poniatowskiego 22 czerwca 1792 dla uczczenia zwycięstwa w bitwie pod Zieleńcami po rozpoczęciu wojny polsko-rosyjskiej przeciwko interwencji Imperium Rosyjskiego i konfederacji targowickiej, a w obronie Konstytucji 3 maja. Dewiza orderu brzmi: Honor i Ojczyzna.

Order był nadawany w okresie Księstwa Warszawskiego. Po utworzeniu tzw. Królestwa Kongresowego order, zachowując swój statut, otrzymał nazwę Order Wojskowy Polski. Po odzyskaniu niepodległości w 1918 roku Sejm Ustawodawczy na mocy Ustawy z dnia 1 sierpnia 1919 roku wskrzesił order, nadając mu nazwę Orderu Wojskowego Virtuti Militari. Obecnie order może być nadawany podczas wojny lub 5 lat po jej zakończeniu przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej na wniosek Kapituły Orderu Wojennego Virtuti Militari.

Łączna liczba odznaczonych wynosi ponad 26 tysięcy[2].

  1. Krzysztof Filipow, Order Virtuti Militari 1792–1945, Warszawa 1990, s. 5.
  2. Krzysztof Filipow: Order Virtuti Militari. Warszawa: ILW, 2013, s. 39.

Developed by StudentB