Osoba

Osoba (πρόσωπον [prosopon], łac. persona) – podmiot o rozumnej naturze[1]. Może nim być człowiek, a także Bóg, rozumiany jako byt wyróżniający się najdoskonalszą formą istnienia[2]. W kontekście literatury i mitologii osobami można nazwać także inne rozumne stworzenia niż ludzie – mityczne istoty (np. półbogowie) czy rasy i gatunki z fantastyki. Pierwotnie, zarówno w starożytnej grece, jak i po łacinie słowo to oznaczało „maskę”, którą zakładali aktorzy w teatrze starożytnym. Następnie zaczęto go używać w odniesieniu do roli, jaką jednostka odgrywa w dramacie życia[3]. We współczesnej filozofii pojęcie kluczowe dla chrześcijańskiego i niechrześcijańskiego personalizmu, mającego źródła w chrześcijańskim (zwłaszcza tomistycznym) rozumieniu człowieka jako bytu odrębnego od świata rzeczy, przyrody, w tym także zwierząt.

  1. Por. Persōna, w: A Lexicon of St. Thomas Aquinas, s. 830.
  2. Por. M.A. Krąpiec OP: Osoba. W: Mieczysław Albert Krąpiec: Powszechna Encyklopedia Filozofii. T. 7. s. 873.
  3. Por. Person. W: Dictionary of Philosophy and Religion. Eastern and Western Thought. s. 424.

Developed by StudentB