PDP-11

PDP-11 – seria 16-bitowych minikomputerów sprzedawanych przez firmę Digital Equipment Corporation od roku 1970^[1][2] do lat 90^[2]. Jakkolwiek nie był oficjalnie określany mianem następcy Digitala PDP-8 w ramach serii PDP (obie linie produktów współistniały na rynku ponad 10 lat), PDP-11 zastąpił PDP-8 m.in. w zastosowaniach związanych z obliczeniami czasu rzeczywistego. W komputerze wprowadzono innowacje, był łatwiejszy w programowaniu od poprzednika. Był lubiany przez programistów. Został zastąpiony przez VAX-11 – 32-bitowe rozwinięcie PDP-11. Systemy oparte na logice PDP-11 wytwarzano m.in. w krajach Europy Wschodniej. Został wyparty z rynku, jak inne minikomputery, przez komputery osobiste klasy IBM PC i Apple II oraz stacje robocze, w tym te wytwarzane przez Sun. Przez dekady PDP-11 był najmniejszym komputerem obsługującym system operacyjny Unix. Pierwszym modelem, który oficjalnie potrafił to robić był PDP-11/20, stworzony w 1970 roku^[3]. Łącznie sprzedano ponad 600 tysięcy egzemplarzy^[2].