Pan (mitologia)

Pan
Πάν
bóg opiekuńczy lasów i pól, strzegący pasterzy oraz ich trzód
Ilustracja
Pan i Dafnis
Występowanie

mitologia grecka

Atrybuty

Fletnia Pana, kij pasterski, wieniec jodłowy, jodła

Teren kultu

starożytna Grecja

Odpowiednik

Faun, Silvanus (rzymski)

Rodzina
Ojciec

Hermes

Matka

Penelopa lub Dryope lub koza

Dzieci

Iambe

Pan (gr. Πάν Pán, łac. Pan, Faun, Faunus) – wywodzący się z Arkadii[1] grecki bóg opiekuńczy lasów i pól, strzegący pasterzy oraz ich trzód. W rzymskim panteonie bogów Pan utożsamiany był z Faunem (Faunusem) lub z bogiem lasów Silvanusem.

Pan był przedstawiany w postaci pół człowieka, pół zwierzęcia. Miał tułów i twarz mężczyzny, był cały owłosiony, o kozich nogach, ogonie, brodzie i rogach. Wyglądem przypominał satyra, stąd zwano ich czasem panami. Ponadto był bardzo zwinny i słynął z umiejętności tanecznych. Przebywał głównie w górach i gajach, w pobliżu źródeł i zaciszu drzew. Przypisywano mu dużą aktywność seksualną, a obiektami jego zalotów były zarówno nimfy jak i młodzi chłopcy oraz zwierzęta[2].

Pan stał się bogiem popularnym w całej antycznej Grecji i wraz z upływem czasu przypisywano mu nowe funkcje, np. lekarza i wieszcza, a pod wpływem neoplatonizmu uznano go za wcielenie płodności[3].

Atrybutami Pana była syringa, kij pasterski, wieniec jodłowy lub jodła w ręce. Poświęcona była mu świątynia w Atenach.

  1. A. Cotterell Słownik mitów świata wyd. Książnica, 1996 ISBN 83-7132-450-2
  2. Andrzej Kempiński: Encyklopedia mitologii ludów indoeuropejskich. Warszawa: Iskry, 2001, s. 334. ISBN 83-207-1629-2.
  3. Joël Schmidt: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Katowice: Książnica, 1996, s. 234. ISBN 83-7132-266-6.

Developed by StudentB