Pentaconta – centrala telefoniczna elektromechaniczna rejestrowa oparta na wybierakach krzyżowych Pentaconta. Idea powstania systemu tego typu powstała pod koniec lat 50. XX wieku. Producentem central Pentaconta były francuskie towarzystwa Le Materiel Téléphonique (LMT) i Compagnie Generale de Constructions Téléphonique (CGCT). Nazwa pochodzi z języka greckiego - określa pojemność wybieraków krzyżowych (52).
System Pentaconta rozwijał się, a kolejne jego odmiany były oznaczane literami A, B, C.
Polska zakupiła licencję na system Pentaconta 1000C 28 września 1972 roku, a od 1974 roku łącznice PC 1000C były produkowane przez Zakłady Wytwórcze Urządzeń Telefonicznych. W roku 1977 wdrożono do eksploatacji centrale PC-GCI jako międzymiastowe/międzynarodowe w Warszawie, Gdańsku, Poznaniu i Krakowie.