Piotr I Wielki

Na tę stronę wskazuje przekierowanie z „Piotr Wielki”. Zobacz też: serial pod tym tytułem.

Piotr I Wielki

Piotr I Wielki
Car Rosji (do 1696 razem z Iwanem V)
Okres	od 7 maja 1682 do 2 listopada 1721
Koronacja	25 czerwca 1682
Poprzednik	Fiodor III Romanow
Cesarz Rosji
Okres	od 2 listopada 1721 do 8 lutego 1725
Następca	Katarzyna I
Dane biograficzne
Dynastia	Romanowowie
Data i miejsce urodzenia	9 czerwca 1672 Moskwa
Data i miejsce śmierci	8 lutego 1725 Sankt Petersburg
Data pogrzebu	10 marca 1725
Miejsce spoczynku	Twierdza Pietropawłowska
Ojciec	Aleksy I Romanow
Matka	Natalia Naryszkina
Małżeństwo	Eudoksja Łopuchina od 27 stycznia 1689 do 1698
Dzieci	Aleksy Romanow, Aleksander, Paweł
Małżeństwo	Katarzyna I od luty 1712 do 8 lutego 1725
Dzieci	Anna Piotrowna, Elżbieta Romanowa, 7, 9 lub 10 dzieci zmarłych w dzieciństwie
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Piotr I Aleksiejewicz Wielki, ros. Пётр I Алексеевич (ur. 30 maja^?/9 czerwca 1672 w Moskwie, zm. 28 stycznia^?/8 lutego 1725 w Sankt Petersburgu^[1]) – car Rosji od 1682 roku, a od 1721 imperator^[2]. Syn Aleksego (1645–1676), z dynastii Romanowów. Jako władca wprowadził wiele reform w prawie, administracji, finansach i oświacie. Zmodernizował i rozbudował armię oraz flotę. Wybudował Petersburg i przeniósł tam stolicę państwa. Jego polityka doprowadziła Rosję do statusu mocarstwa europejskiego.

Wiosną 1682 roku po śmierci przyrodniego brata, bezdzietnego cara Fiodora III, obwołany został carem przez dumę bojarską. Pominięto przy tym prawo do tronu jego starszego brata przyrodniego, chorowitego Iwana Aleksiejewicza. W imieniu 10-letniego Piotra I rządziła przez trzy tygodnie regencja, złożona z jego matki Natalii Kiryłłownej Naryszkiny i jej rodziny. W maju stronnictwo Miłosławskich doprowadziło w Moskwie do wybuchu buntu strzelców, w efekcie którego ogłoszono współrządy dwóch małoletnich braci: Iwana V (jako „pierwszego cara”) i Piotra I (jako „drugiego cara”). W imieniu obu braci rządy regencyjne objęła ich starsza siostra, carewna Zofia Aleksiejewna. W 1689 roku, w wyniku kolejnego przewrotu, samodzielne rządy objął Piotr I oraz stronnictwo Naryszkinów.