Powiat grodzki[1] (powiat miejski[2], kalka z niem. Stadtkreis) – dawna jednostka samorządu terytorialnego istniejąca w zaborze pruskim, a następnie w odrodzonej II Rzeczypospolitej oraz (jako „powiat miejski”) w Polsce Ludowej, aż do zniesienia samorządu terytorialnego w 1950 r. W późniejszych latach była to jednostka jednolitej administracji państwowej, istniejąca aż do zniesienia szczebla powiatowego administracji w ramach reformy administracyjnej przeprowadzonej w 1975 r.
Rozważano ich ponowne utworzenie w ramach reformy samorządu terytorialnego, która weszła w życie 1 stycznia 1999 r. Jedna z dyskutowanych koncepcji przewidywała utworzenie dwóch rodzajów powiatów: grodzkich i ziemskich. Ostatecznie utworzono powiaty tylko jednego rodzaju (bez żadnego przymiotnika w nazwie). Jednocześnie największym miastom powierzone zostały zadania powiatów, jednak miasta na prawach powiatu (niem. kreisfreie Stadt) nadal pozostały gminami. Pomimo to, spotyka się czasami w języku potocznym użycie w odniesieniu do tych miast terminu „powiat grodzki” również współcześnie, jednak używanie w takim znaczeniu tego pojęcia jest niepoprawne. [potrzebny przypis]