Obecny premier | |
Stanowisko | |
Państwo | |
---|---|
Data utworzenia | |
Pierwszy premier | |
Obecny premier | |
Obecny od | |
Siedziba | |
Strona internetowa |
Premier Wielkiej Brytanii (ang. Prime Minister[1]) jest głową rządu Zjednoczonego Królestwa. Sprawuje władzę wykonawczą, stoi też na czele legislatury[2]. Wspólnie z Gabinetem, w którego skład wchodzą najwyżsi rangą ministrowie oraz szefowie departamentów, odpowiada przed Monarchą, Parlamentem i pośrednio przed elektoratem.
Stanowisko premiera, ponownie jak wiele wysokich stanowisk w Wielkiej Brytanii, nie zostało ustanowione poprzez konstytucję lub ustawę, opiera się ono na trwającej wieleset lat konwencji[2], w ramach której obecnie urzędujący monarcha mianuje na premiera osobę, która ma największą szansę uzyskać wotum zaufania w Izbie Gmin[3]; zwykle jest to przewodniczący partii lub koalicji, która ma większość parlamentarną. Historycznie stanowisko premiera nigdy nie zostało stworzone, na przestrzeni wielu lat wyewoluowało ono z pozycji zajmowanych przez członków rządu i parlamentu. Pierwsza potrzeba pojawienia się głowy rządu innej od monarchy powstała podczas Chwalebnej Rewolucji[4], kiedy to zaostrzył się konflikt pomiędzy królewską rodziną Stuartów, a Parlamentem Brytyjskim[5]. Zgodnie z ustaleniami Deklaracji praw z 1689 roku monarchia zachowała swoje przywileje i pozostała de iure głową państwa, ale to Parlament stał się ciałem odpowiedzialnym za bieżące działania państwa.
Do lat 30. XIX wieku w Wielkiej Brytanii rozwinął się system westminsterski (system gabinetowy), a premier stał się primus inter pares – „pierwszym wśród równych sobie” w brytyjskim rządzie. Pozycja premiera zyskała na znaczeniu poprzez rozwój obecnego systemu partii politycznych oraz poprzez wykorzystanie pierwszych rodzących się środków masowego przekazu. Do początku XX wieku stanowisko premiera stało się drugą najważniejszą pozycją w państwie, pierwszą dalej pozostaje brytyjski monarcha.
Do 1902 roku zdarzało się, żeby premier pochodził z Izby Lordów, było to możliwe tak długo, jak jego partia miała wystarczające poparcie w Izbie Gmin. Poprzez osłabienie pozycji arystokracji w brytyjskiej polityce w XX wieku, powstała tradycja stanowiąca, że premier powinien być demokratycznie wybranym przedstawicielem z Izby Gmin. Po uchwaleniu Parliament Act 1911[6] stanowisko premiera zostało wzmocnione poprzez ograniczenie wpływu Izby Lordów na proces uchwalania legislacji.
Premier Wielkiej Brytanii jest również z urzędu pierwszym lordem skarbu, Ministrem kierującym Służbą Cywilną[7][8] oraz Ministrem Unii[9] (Minister for the Union) odpowiedzialnym za wzmacnianie więzi pomiędzy państwami Zjednoczonego Królestwa (Anglią, Walią, Szkocją oraz Irlandią Północną). Jako pierwszy lord skarbu, premier Wielkiej Brytanii rezyduje w 10 Downing Street.
W całej historii funkcji premiera, pełniły ją tylko trzy kobiety: Margaret Thatcher w latach 1979–1990, Theresa May w latach 2016–2019 oraz Liz Truss w 2022.
Pozycja premiera oraz samej Wielkiej Brytanii w świecie geopolityki sprawia, że osoba sprawująca stanowisko jest uważana za jedną z najpotężniejszych i wpływowych ludzi na świecie[10].