Prozodia

Prozodia (gr. προσωδία – pieśń z akompaniamentem, przyśpiew^[1])^[2] – brzmieniowe właściwości mowy nakładające się na głoskowy, sylabiczny i wyrazowy ciąg wypowiedzi. Należą do nich akcent, intonacja i iloczas^[3]. Niekiedy w poezji pojęcie prozodii jest używane jako synonim metrum^[4]. Nadaje językowi znaczenie emocjonalne (prozodia afektywna) i odnosi się do znaczenia semantycznego (prozodia przyimkowa, np. „spóźniony na lot” a „spóźniony nalot”)^[5].