Radziecka interwencja w Afganistanie

Radziecka interwencja w Afganistanie

zimna wojna
Mudżahedini przygotowujący się do ataku za pomocą moździerzy na garnizon wojsk rządowych
Czas	25 grudnia 1979 – 15 lutego 1989
Miejsce	Afganistan
Przyczyna	wkroczenie wojsk radzieckich do Afganistanu na skutek walk wewnętrznych w kraju
Wynik	wycofanie się wojsk radzieckich z Afganistanu, kontynuacja wojny domowej
Strony konfliktu
ZSRR  Afganistan mudżahedini sunniccy i szyiccy Al-Ka’ida (od 1988) mniejsze grupy maoistowskie
Dowódcy
Leonid Breżniew Jurij Andropow Konstantin Czernienko Michaił Gorbaczow Dmitrij Ustinow Siergiej Sokołow Walentin Wariennikow Igor Rodionow Boris Gromow Babrak Karmal Mohammad Nadżibullah Abdurraszid Dostum Mohammed Rafie Ahmad Szah Masud Abdul Ali Mazari Ismael Chan Gulbuddin Hekmatjar Dżalaluddin Hakkani Abd Allah Azzam Osama bin Laden
Siły
Armia Radziecka: 118 tys. Afgański rząd: 40 tys. Mudżahedini: ponad 220 tys.
Straty
Armia Radziecka: 14 453-26 000 zabitych (łącznie) 9057 zabitych w walce 5396 zmarłych bez związku z walką 53 753 rannych 311 zaginionych Afgański rząd: około 18 000 zabitych Mudżahedini: 75-90 tysięcy zmarłych (wojskowi) 700 tys. – ponad 2 mln zmarłych cywili
brak współrzędnych
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Radziecka interwencja w Afganistanie (wojna domowa w Afganistanie, wojna afgańska) – dziewięcioletnia wojna Związku Radzieckiego wspierającego rząd afgański, przeciw partyzantce mudżahedinów zaopatrywanej przez Stany Zjednoczone, toczona na terytorium Afganistanu. ZSRR chciał umocnić i utrzymać u władzy rząd w sąsiadującym Afganistanie. Interwencja została uruchomiona w momencie, gdy zaistniały warunki sprzyjające do przejęcia pełnej sowieckiej kontroli nad Afganistanem^[1]. Jeden z najbardziej krwawych konfliktów XX wieku. Trwał od 25 grudnia 1979 do 15 lutego 1989 roku. Jest zaliczany do pośredniej formy „wojen zastępczych”.