Robert Oppenheimer

Robert Oppenheimer

Robert Oppenheimer (około 1944 roku)
Pełne imię i nazwisko	Julius Robert Oppenheimer
Data i miejsce urodzenia	22 kwietnia 1904 Nowy Jork
Data i miejsce śmierci	18 lutego 1967 Princeton
Przyczyna śmierci	rak krtani
Zawód, zajęcie	fizyk
Tytuł naukowy	doktor
Alma Mater	Uniwersytet Harvarda
Uczelnia	Uniwersytet Cambridge, Uniwersytet w Getyndze, Uniwersytet Kalifornijski
Rodzice	Julius S. Oppenheimer (1871–1937) Ella Oppenheimer (de domo Friedman (1869–1931)
Małżeństwo	Katherine „Kitty” Oppenheimer (de domo Puening) (ur. 1910, od 1940)
Dzieci	Peter „Pronto” (ur. 1941), Katherine „Toni” (ur. 1944)
Krewni i powinowaci	Frank Oppenheimer (brat) (1912–1985)
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Julius Robert Oppenheimer^[1][2][3] (ur. 22 kwietnia 1904 w Nowym Jorku, zm. 18 lutego 1967 w Princeton) – amerykański fizyk, profesor na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley, dyrektor naukowy Projektu Manhattan – trwającego w czasie II wojny światowej przedsięwzięcia, mającego na celu opracowanie pierwszej broni atomowej. Z tego powodu jest nazywany ojcem bomby atomowej^[1].

Po wojnie Oppenheimer był głównym doradcą nowo utworzonej Komisji Energii Atomowej i używał swojej pozycji do walki na rzecz międzynarodowej kontroli energii atomowej oraz zapobiegania wyścigowi zbrojeń atomowych z ZSRR. Z powodu swoich poglądów w tej sprawie, a także przedwojennych silnych powiązań z ruchem komunistycznym, został pozbawiony dostępu do tajnych dokumentów państwowych w trakcie publicznego, politycznego procesu w 1954 roku. Po tym wydarzeniu kontynuował swoją działalność, pisząc i prowadząc wykłady. Poświęcił też więcej czasu pracy naukowej. Dopiero dziesięć lat później prezydent John F. Kennedy przyznał mu Nagrodę Enrica Fermiego^[4], politycznie rehabilitując go w ten sposób.

Do jego największych osiągnięć naukowych można zaliczyć:

• opis teoretyczny procesu Oppenheimera-Phillips,
• przybliżenie Borna-Oppenheimera,
• rozwinięcie teorii tunelowania kwantowego,
• rozwinięcie teorii relatywistycznej mechaniki kwantowej,
• rozwinięcie kwantowej teorii pola,
• rozwinięcie teorii czarnych dziur i promieniowania kosmicznego,
• prace nad elektronami i pozytonami.

Oppenheimer założył amerykańską szkołę fizyki teoretycznej. Był dyrektorem Institute for Advanced Study i pracował jako starszy profesor fizyki teoretycznej (stanowisko zajmowane wcześniej przez Alberta Einsteina).