Romuald Traugutt

Romuald Traugutt
Michał Czarnecki[1]
Ilustracja
generał
Data i miejsce urodzenia

16 stycznia 1826
Szostakowo, gubernia grodzieńska, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

5 sierpnia 1864
Warszawa, Królestwo Polskie, stoki Cytadeli Warszawskiej

Przebieg służby
Lata służby

1845–1864

Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego
powstańcy styczniowi

Stanowiska

dyktator powstania styczniowego

Główne wojny i bitwy

powstanie węgierskie (1848), wojna krymska (1853), powstanie styczniowe (1863)

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości z Mieczami Gwiazda Wytrwałości
Ulica Romualda Traugutta w Warszawie
Romuald Traugutt w mundurze armii rosyjskiej
Wejście do celi Traugutta w X Pawilonie Cytadeli Warszawskiej
Za Wiarę i Ojczyznę 1863 rozstrzelani i powieszeni – ilustracja Awita Szuberta. W środku Romuald Traugutt
Upamiętnienie w miejscu stracenia członków Rządu Narodowego w powstaniu styczniowym: Romualda Traugutta, Rafała Krajewskiego, Józefa Toczyńskiego, Romana Żulińskiego i Jana Jeziorańskiego, park im. Romualda Traugutta w Warszawie
Nadanie Orderów Virtuti Militari żyjącym weteranom powstania styczniowego przez Naczelnika Państwa Józefa Piłsudskiego na stokach Cytadeli Warszawskiej w rocznicę stracenia Romualda Traugutta 5 sierpnia 1921
Romuald Traugutt, rzeźba Tadeusza Bylewskiego (1925 r.) w zbiorach Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie
Pomnik Romualda Traugutta w Świsłoczy, 1928

Romuald Traugutt ps. „Michał Czarnecki” (ur. 16 stycznia 1826 w Szostakowie, zm. 5 sierpnia 1864 w Warszawie) – polski generał, dyktator[2] powstania styczniowego, wcześniej naczelnik wojenny powiatu kobryńskiego[3].

  1. Stefan Kieniewicz, Warszawa w powstaniu styczniowym, Warszawa 1983, s. 194.
  2. Nieformalnie, Ireneusz Ihnatowicz, Andrzej Biernat, Vademecum do badań nad historią XIX i XX wieku, Warszawa 2003, s. 485.
  3. Organizacja władz powstańczych w roku 1863. Spis obejmuje Komitet Centralny oraz naczelników wojennych i cywilnych powiatów z województw: mazowieckiego, podlaskiego, lubelskiego, sandomierskiego, krakowskiego, kaliskiego, płockiego, augustowskiego, wileńskiego, kowieńskiego, grodzieńskiego, mińskiego, mohylewskiego, witebskiego, kijowskiego, wołyńskiego, podolskiego oraz z Galicji, Wielkopolski i Prus Zachodnich. AGAD, nr zespołu 245, s. 13.

Developed by StudentB