Państwo | |
---|---|
Lider | |
Data założenia |
1935 |
Data rozwiązania |
1939 |
Ideologia polityczna | |
Poglądy gospodarcze | |
Liczba członków |
5000 (1937)[1] |
Barwy |
Ruch Narodowo-Radykalny Falanga, Falanga, pot. ONR Falanga – polska nielegalna[2] narodowo-radykalna, określana jako faszystowska[3], faszyzująca[4], quasi-faszystowska[5], wykazująca cechy faszyzmu[6] lub będąca pod wpływem nazizmu[7] formacja polityczna w II Rzeczypospolitej. Sami działacze Falangi określali się często mianem „Ruchu Młodych”, a przez przeciwników politycznych nazywani byli od inicjałów przywódcy – Bolesława Piaseckiego – „bepistami”. Sam Piasecki otwarcie określał RNR Falangę jako organizację faszystowską[8][9].
Organizacja była jedną z dwóch frakcji, które powstały na skutek rozłamu w ONR w 1935. Prowadziła działalność bojówkarską i terrorystyczną, m.in. jej członkowie strzelali do pochodu pierwszomajowego Bundu, w zamachu zostało rannych kilka osób, zginęło 8-letnie dziecko. W ramach działalności terrorystycznej Falanga organizowała także zamachy bombowe (np. na siedzibę Związku Nauczycielstwa Polskiego w Łodzi, zginęła jedna osoba, a cztery zostały ranne).
Kluczowe elementy ideologii Falangi to: nacjonalizm, antysemityzm, antykomunizm, antydemokratyzm. Za ustrój idealny ideologowie ugrupowania uważali państwo totalitarne.
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie określana-faszystowską
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie określana-faszyzującą