Rurykowicze

Rurykowicze
Kraj	Ruś Kijowska, Ruś Halicko-Wołyńska, Ruś Włodzimiersko-Suzdalska, Ruś Nowogrodzka. Wielkie Księstwo Litewskie, Carstwo Rosyjskie
Tytuły	wielki książę Nowogrodu, wielki książę Kijowa; wielki książę Moskwy (1263–1547); wielki książę Halicko-Włodzimierski; pomniejsze księstwa ruskie; Król Rusi (kor. 1253); car Rosji (1547-1598); wielki książę Litwy (1267–1269)
Założyciel	legendarny: Ruryk; historyczny: Igor
Ostatni przedstawiciel	Fiodor I (1589); linia boczna (szujscy): Wasyl IV (1612)
Rok założenia	862
Rok rozwiązania	1598
Pochodzenie etniczne	nordyckie

Rurykowicze (ukr. Рю́риковичі, ros. Рю́риковичи) – ród ruski wywodzący się od legendarnego wodza Waregów – Ruryka I, pochodzącego najprawdopodobniej z Półwyspu Jutlandzkiego.

Kniaziowie z tej dynastii zdołali skupić pod swymi rządami część Waregów, plemion słowiańskich i plemion ugrofińskich i tym samym dali początek Rusi Kijowskiej. Z czasem ludność wareska uległa całkowitej asymilacji ze Słowianami. Dynastia ta sprawowała rządy w Rusi Kijowskiej, Wielkiem Księstwie Moskiewskim (Rusi Moskiewskiej) i Carstwie Rosyjskim do 1610 roku (z przerwą w latach 1598-1606). Jej ostatnimi przedstawicielami, którzy zasiadali na tronie Rosji byli carowie Fiodor I Iwanowicz, syn Iwana IV Groźnego oraz Wasyl IV Szujski. Potomkiem Ruryka z rodu książąt jarosławskich był także premier Rosji Gieorgij Lwow, sprawujący urząd w 1917 roku.