car Bułgarii | |
Okres |
od 997 |
---|---|
Poprzednik | |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data śmierci | |
Ojciec |
komita Mikołaj |
Matka |
Ripsymia |
Dzieci |
Samuel Komitopul (bułg. Самуил Kомитопул, Samuił Komitopuł[1]; zm. 6 października 1014) – władca państwa bułgarskiego od 976, car Bułgarii w latach 997–1014.
Po klęsce carstwa bułgarskiego w 969 roku, objął wspólnie z braćmi rządy w zachodnich prowincjach państwa. Od śmierci braci w 976 roku rządził samodzielnie. W wyniku ofensywnych kampanii na terytorium Cesarstwa Bizantyńskiego poszerzył obszar swego państwa obejmującego pierwotnie teren Macedonii o Tesalię, Bułgarię naddunajską, Epir i Albanię. Po przywróceniu carstwa bułgarskiego w 986 roku, pełnił funkcje namiestnika i naczelnego dowódcy przy boku cara Romana. Po schwytaniu cara przez Bizantyńczyków, od 991 roku, ponownie sprawował władzę samodzielnie. W 997 roku po śmierci Romana koronował się na cara Bułgarów. Pod koniec X wieku podporządkował sobie leżące na zachodzie księstwa serbskie. Poczynając od 1001 roku przeszedł do obrony swych terytoriów przed kolejnymi kampaniami cesarza Bazylego II. Pomiędzy 1001 a 1005 rokiem utracił większość swoich wcześniejszych zdobyczy: Bułgarię naddunajską, Tesalię, północną część Macedonii, część Albanii. Zmarł w wyniku ataku apoplektycznego 6 października 1014 roku, dwa miesiące po klęsce w bitwie pod Klidion, prawdopodobnie spowodowanego widokiem tysięcy oślepionych jeńców bułgarskich, odesłanych przez bizantyjskiego cesarza Bazylego II.
Za panowania Samuela Bułgaria kontrolowała większą część Bałkanów, aż po południową Grecję. Samuel przeniósł stolicę państwa do Ochrydy, która stała się centrum kulturalnym i politycznym Bułgarii w tym czasie, a także stolicą patriarchatu bułgarskiego.