Saturn (mitologia)

Ten artykuł dotyczy postaci mitologicznej. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa.

Saturn

Saturnus

bóg rolnictwa, zasiewów i czasu, legendarny władca Italii
Występowanie	mitologia italików
Atrybuty	kosa
Teren kultu	starożytny Rzym
Nazwa święta	Saturnalia
Odpowiednik	Ninurta (babiloński) Śani (hinduski) Kronos (grecki)
Rodzina
Żona	Ops
Multimedia w Wikimedia Commons
Hasło w Wikisłowniku

Saturn (łac. Saturnus, gr. Κρόνος Krónos, z łac. sator „siewca”) – staroitalski bóg rolnictwa, zasiewów i czasu, legendarny władca Italii^[1][2]. Pierwowzorem był etruski Satre. Małżonką Saturna była Ops^[2].

Później Saturn był utożsamiany z greckim Kronosem^[2][3]. Jowisz miał strącić z tronu Saturna, który potem zamieszkał w Italii, gdzie zapanował wówczas wiek złoty^[1][2]. Nauczył on ludzi uprawy roli i winnej latorośli^[2]. Miał również pierwszy ustanowić prawa w Italii^[2].

W 497 p.n.e. zbudowano na wzgórzu kapitolińskim Świątynię Saturna, prawdopodobnie na miejscu starego ołtarza, gdzie składano ofiary z ludzi. Od tego czasu obchodzono święto ku czci Saturna – saturnalia^[1][3].

Jego babilońskim odpowiednikiem był Ninurta, a hinduskim odpowiednikiem − Śani.

Na cześć Saturna nazwano szóstą planetę Układu Słonecznego – Saturn.

Z kultem Saturna związana była łacińska nazwa soboty dies Saturni (dzień Saturna), a ta wpłynęła na np. ang. Saturday.

Jednym z najsłynniejszych przedstawień Saturna w sztuce jest obraz Saturn pożerający własne dzieci autorstwa Francisca Goi.