Silingowie (łac. Silingae; stgr. Σιλίγγαι) – plemię wschodniogermańskie, żyjące w starożytności prawdopodobnie na Dolnym Śląsku (lub w okolicy), a stanowiące według niektórych wersji część większego etnosu zwanego Wandalami (w źródłach Vandali cognomine Silingi, Vandali Silingi, pars Wandalorum qui Silingi etc.)[1] – w archeologii utożsamiani z kulturą przeworską.
W V wieku po Chrystusie, Silingowie dołączyli do innych Wandalów tj. Hasdingów w podboju rzymskiej Iberii[2] i północnej Afryki, a potem w zdobyciu Rzymu, przyczyniając się do upadku Cesarstwa Zachodniorzymskiego.