Slang

Slang – zespół jednostek językowych (z zasady leksykalnych^[1][2]) używanych przez wyodrębnioną grupę ludzi w określonym kontekście komunikatywnym^[3], np. wśród ludzi dzielących pewną sferę zainteresowań^[4]. Środki w nim zawarte są podporządkowane ekspresywności i stanowią wynik spontanicznej twórczości mownej^[5].

Według klasyfikacji Stanisława Grabiasa slang ma charakter jawny, czym odróżnia się od żargonu, eksponującego cechę intencjonalnej tajności^[6]. Jako synonim terminu „slang” funkcjonuje również określenie „gwara (środowiskowa)”, przejęte z terminologii dialektologicznej^[7]; czasem utożsamia się z nim również pojęcie żargonu^[8][4].

Slangi różnicuje się ze względu na środowisko, w którym są używane – można wyróżnić m.in.: slang przestępczy, więzienny, młodzieżowy, internetowy, żeglarski, wspinaczkowy i naukowy^[9]. Niekiedy słownictwo slangowe pojawia się doraźnie w języku powszechnym, jednak wtedy przeważnie służy celom humorystycznym, ekspresyjnym i stylizacyjnym. Slang nie jest słownictwem „niepoprawnym”, lecz słownictwem właściwym dla swobodnego stylu operowania językiem^[10]. Slang różni się od zwykłej leksyki kolokwialnej tym, że ma ograniczony zasięg społeczny i wykazuje silniejsze zabarwienie emocjonalne (czasem wręcz wulgarne)^[11][12].