stefan (ang. Stephanian)
- w sensie geochronologicznym - młodszy wiek silezu (karbonu późnego), trwający od 306,5 1,0 do 299,0 0,8 mln lat. W podziale standardowym jest odpowiednikiem kasimowu i gżelu.
- w sensie chronostratygraficznym - górne piętro silezu, leżące powyżej westfalu, a poniżej autunu. Nazwa pochodzi od łacińskiej nazwy francuskiego miasta Saint-Étienne - Stephanus. Stratotyp dolnej granicy stefanu znajduje się w Velilla de Taronte koło Palencii (Hiszpania). Dolna granica jest wyznaczona przez pojawienie się paproci Odontopteris cantabrica. Stefan dzieli się na: stefan A, stefan B i stefan C.
Stefan jest tradycyjną jednostką stratygraficzną karbonu produktywnego, stosowaną dla regionu europejskiego z zagłębiami węglowymi. Osady stefanu tworzyły się zwykle w warunkach lądowych i zawierają liczne pokłady węgla kamiennego.