Talerze perkusyjne

Ten artykuł od 2012-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Zobacz galerię związaną z tematem: Talerze perkusyjne

Talerze perkusyjne lub talerze (żele, czynele; wł. piatti, lub cinelli, skrót: ptti.), pot. w żargonie muzyków rozrywkowych blachy – instrumenty z grupy idiofonów o nieokreślonej wysokości dźwięku, wykorzystywane w różnych rodzajach orkiestr i zestawie perkusyjnym.

Są to zwykle cienkie, okrągłe dyski, z uwypukleniem biegnącym koncentrycznie (wyjątek: talerz china). Wykonane są głównie ze stopów brązu, mosiądzu czy nowego srebra. Występują w różnej średnicy i grubości. Gra polega na uderzaniu pojedynczego talerza pałkami perkusyjnymi lub też zderzaniu o siebie dwóch talerzy (np. hi-hat w zestawie perkusyjnym). Umieszczane są na statywach bądź trzymane są w rękach.

Talerze perkusyjne pochodzą od tradycyjnych instrumentów używanych w Indiach i Bangladeszu (znanych tam jako karatale). W Europie znane są od średniowiecza.