The Pinkprint

The Pinkprint

Wykonawca albumu studyjnego
Nicki Minaj
Wydany	15 grudnia 2014
Nagrywany	2013–2014
Gatunek	Hip-hop, R&B
Długość	66:51 (wersja standardowa) 70:30 (wersja standardowa dla ITunes Store) 77:59 (wersja deluxe) 79:18 (wersja ekskluzywna dla sklepu Target i światowa) 81:12 (wersja japońska) 82:57 (światowa wersja deluxe dla ITunes Store) 97:52 (wersja deluxe dla ITunes Store)
Wydawnictwo	Young Money Entertainment, Cash Money Records, Republic
Producent	Dwayne Carter, Nicki Minaj, Bryan Williams, Ronald „Slim Tha Don” Williams(producenci wykonawczy), A.C., Alex da Kid, Anonymous, Arch the Boss, Beyoncé, Boi-1da, Darhyl Camper, Cirkut, Dr. Luke, Keith Harris, Hit-Boy, Hitmaka, Rob Holladay, Breyan Stanley Isaac, J-MIKE, Kane Beatz, The Mad Violinist, Metro Boomin, Mike WiLL Made-It, Oakwud, Parker, Polow da Don, Allen Ritter, Skooly, T.O.D.A.Y, Vinylz, Andrew Wansel, will.i.am, Zaytoven[1]
Oceny
AllMusic [1] AnyDecentMusic? 6.6/10 Billboard 4/5 Metacritic 70/100 NME 2.5/5 Rolling Stone 4/5
Album po albumie
Pink Friday: Roman Reloaded – The Re-Up (2012) The Pinkprint (2014) Queen (2018)
Single z albumu The Pinkprint
„Pills n Potions” Wydany: 21 maja 2014 „Anaconda” Wydany: 4 sierpnia 2014 „Only (gościnnie Drake, Lil Wayne i Chris Brown)” Wydany: 28 października 2014 „Bed of Lies (gościnnie Skylar Grey)” Wydany: 16 listopada 2014 „Truffle Butter (gościnnie Drake i Lil Wayne)” Wydany: 23 stycznia 2015 „The Night Is Still Young” Wydany: 12 kwietnia 2015 „Trini Dem Girls (gościnnie LunchMoney Lewis)” Wydany: 1 września 2015

The Pinkprint – trzeci album studyjny trynidadzko-amerykańskiej raperki, Nicki Minaj wydany 15 grudnia 2014 roku^[2] nakładem wytwórni Young Money Entertainment, Cash Money Records, oraz Republic Records, jeszcze wcześniej dostępny do zakupu 12 grudnia. Producentem wykonawczym projektu jest sama Minaj, która podczas jego pracy nad nim współpracowała z bliskimi jej artystami i raperami, jak Birdman, Lil Wayne, oraz rzeszą innych producentów, tj. Beyoncé, Will.i.am, czy Dr. Luke. Po wydaniu dwa lata wcześniej poprzedniego krążka, Pink Friday: Roman Reloaded, którego utwory były najbardziej inspirowane muzyką dance-pop, raperka zdecydowała o materiale, który był inicjowany jej tradycyjnymi początkami kariery w muzyce hip-hop.

Po premierze, The Pinkprint otrzymało dużo pozytywnych opinii od krytyków, którzy cenili dobrze przygotowaną produkcję, a także płynną liryczność w tekstach utworów. Płyta zadebiutowała na miejscu drugim prestiżowej listy Billboard 200 sprzedając w ciągu pierwszego tygodnia 244 tys. kopii, z czego 198 tys. było z czystej sprzedaży i została też zablokowana przez piąty album amerykańskiej piosenkarki, Taylor Swift, 1989, który szybko zyskał ogromną popularność. W Wielkiej Brytanii materiał objął i pozostał na miejscu dwudziestym drugim listy UK Albums Chart, oraz w tymże kraju jest on do tej pory najniżej notowanym albumem Minaj, a w grudniu 2015 roku krążek został pokryty dwukrotną platyną na poziomie ponad 700 tys. kopii przez Recording Industry Association of America. W 2016 roku The Pinkprint był nominowany w kategorii Najlepszy album hip-hopowy podczas 58. ceremonii rozdania nagród Grammy.

W Polsce album uzyskał status złotej płyty^[3].

Siedem singli było odpowiedzialne za promocję albumu, którymi były „Pills n Potions”, „Anaconda”, „Only”, „Bed of Lies”, „Truffle Butter”, „The Night Is Still Young”, oraz „Trini Dem Girls”. Dla zwiększenia jego popularności, raperka wyruszyła w trasę koncertową, zwaną The Pinkprint Tour, która miała miejsce od marca do sierpnia 2015 roku.