Data |
31 marca 1854 | ||
---|---|---|---|
Miejsce | |||
Terytorium |
Japonia | ||
Strony traktatu | |||
| |||
Przywódcy | |||
|
Traktat z Kanagawy (jap. 日米和親条約 Nichibei Washin Jōyaku; pełna nazwa jap.: 日本國米利堅合衆國和親條約(Nihon-koku Merikan Gasshūkoku Washin Jōyaku); ang.: Convention of Peace and Amity between the United States of America and the Empire of Japan; Traktat o pokoju i przyjaźni pomiędzy Japonią i Stanami Zjednoczonymi; lub w skrócie 神奈川条約 Kanagawa Jōyaku) – został podpisany 31 marca 1854 w Kannai, w Naka-ku, obecnie dzielnicy Jokohamy pomiędzy Japonią a Stanami Zjednoczonymi.
Traktat został podpisany w wyniku nacisków amerykańskich w osobie komodora Matthew C. Perry'ego, który w lipcu 1853 wpłynął do Zatoki Tokijskiej z flotą okrętów wojennych i zażądał, aby Japończycy otworzyli swoje porty m.in. w celu zaopatrzenia w wodę, żywność, drewno, węgiel oraz pomocy dla rozbitków. Perry opuścił Japonię, aby dać władzom Japonii kilka miesięcy na przygotowanie decyzji i powrócił w lutym 1854 roku. Japończycy zdając sobie sprawę, że ich możliwości obrony i słabe uzbrojenie nie dorównują okrętom amerykańskim, zgodzili się na przyjmowanie statków w portach Shimoda i Hakodate oraz ustanowienie stanowiska amerykańskiego konsula w Shimoda. Traktat z Kanagawy był pierwszym z traktatów podpisanych między Japonią a innymi krajami zachodnimi w XIX wieku[1].
Reprezentujący Stany Zjednoczone komodor amerykańskiej Marynarki Wojennej Matthew Perry zażądał rozmów bezpośrednio z głową państwa. Nie zdawał sobie jednak sprawy, że rozmawiał z przedstawicielami siogunatu, a nie cesarza, którym wówczas był Kōmei (1831–1867). W okresie Edo siogun był faktycznym władcą Japonii, a kwestia jakiegokolwiek kontaktu cesarza z obcokrajowcami była poza dyskusją.