Travis Scott na Openair Frauenfeld w 2019 roku | |
Imię i nazwisko |
Jacques Bermon Webster II |
---|---|
Pseudonim |
La Flame • Cactus Jack • Trav |
Data i miejsce urodzenia | |
Gatunki |
Hip-hop • trap • pop rap • psychodeliczny rap |
Zawód | |
Aktywność |
2008–obecnie[2] |
Wydawnictwo | |
Powiązania | |
Strona internetowa |
Travis Scott (dawniej znany jako Travi$ Scott), właśc. Jacques Bermon Webster II[4][5] (ur. 30 kwietnia 1991 w Houston) – amerykański raper, wokalista, autor tekstów i producent muzyczny. Scott ma na swoim koncie cztery przeboje, które znalazły się na pierwszym miejscu listy przebojów Billboard Hot 100, a także ponad sto piosenek, które znalazły się na listach przebojów. Był nominowany do dziesięciu nagród Grammy i zdobył nagrodę Latin Grammy, Billboard Music Award, MTV Video Music Award i wiele nagród BET Hip Hop. Do 2023 roku Scott sprzedał w samych Stanach Zjednoczonych ponad 49 milionów certyfikowanych płyt[6]. Styl muzyczny Scotta opisywany jest jako „mieszanka tradycyjnego hip-hopu i lo-fi” i często określany jako „ambientowy”, z wyraźnym wpływem raperów Kanye West'a i Kid Cudi'ego. Jego pseudonim sceniczny pochodzi od prawdziwego nazwiska tego drugiego, Scott'a Mescudi, połączonego z imieniem jego ulubionego wujka.
W 2012 roku Scott podpisał swój pierwszy kontrakt płytowy z wytwórnią muzyczną Epic Records, a także umowę wydawniczą z GOOD Music Kanye West'a jako wewnętrzny producent. W kwietniu 2013 roku podpisał umowę joint venture z wytwórnią płytową Grand Hustle Records, należącą do rapera T.I. z Georgii. Scott samodzielnie wydał swój pierwszy pełnometrażowy projekt, mixtape zatytułowany Owl Pharaoh (2013) w 2013 roku, po którym ukazał się jego mixtape Days Before Rodeo (2014). Jego debiutancki album studyjny Rodeo (2015) spotkał się z uznaniem krytyków i odniósł sukces komercyjny. Poprzedziły go single „3500” (z udziałem Future'a i 2 Chainz'a ) i „Antidote”, przy czym ten drugi stał się jego pierwszym przebojem, docierając do 16. miejsca na liście Billboard Hot 100. Jego drugi album, Birds in the Trap Sing McKnight (2016), stał się jego pierwszym albumem, który znalazł się na szczycie listy Billboard 200. W kolejnym roku Scott założył duet Huncho Jack z raperem Quavo, z którym wspólnie wydał kolaboracyjny album Huncho Jack, Jack Huncho (2017).
Trzeci album studyjny Scotta, Astroworld (2018), spotkał się z szerokim uznaniem krytyków i stał się jego drugim z rzędu albumem, który znalazł się na pierwszym miejscu listy Billboard 200. Album zawierał także jego pierwszy singiel, który znalazł się na pierwszym miejscu listy Billboard Hot 100, „Sicko Mode” (z gościnnym udziałem Drake'a)[7]. Pod koniec 2019 roku wytwórnia płytowa Scotta, Cactus Jack Records, wydała album kompilacyjny JackBoys (2019), który również znalazł się na szczycie listy Billboard 200. Dzięki singlowi z 2019 roku „Highest in the Room” oraz singlom z 2020 roku: „The Scotts” (z Kid Cudi) i „Franchise” (z udziałem Young Thug'a i M.I.A.) Scott został pierwszym artystą na liście Billboard Hot 100, którego trzy piosenki zadebiutowały na pierwszym miejscu w ciągu niecałego roku[8]. Po serii kontrowersji i pięć lat po wydaniu swojego poprzedniego solowego albumu, Scott wydał album Utopia (2023), która stała się jego czwartym z rzędu albumem numer jeden na liście Billboard 200.
Oprócz szeroko komentowanego związku z amerykańską osobowością medialną Kylie Jenner, Scott współpracował z takimi organizacjami jak Nike, Dior i McDonald's. Jego wytwórnia płytowa Cactus Jack, założona w 2017 roku, podpisała kontrakty z takimi artystami, jak Don Toliver i Sheck Wes. Scott zyskał złą sławę z powodu kontrowersji i problemów prawnych dotyczących bezpieczeństwa koncertów. W listopadzie 2021 roku podczas występu Scotta na corocznym festiwalu Astroworld w rodzinnym mieście doszło do masowego zderzenia tłumu, w wyniku którego zginęło dziesięć osób, a setki zostało rannych[9][10][11].