Umberto Eco

Umberto Eco
Ilustracja
Umberto Eco (1984)
Data i miejsce urodzenia

5 stycznia 1932
Alessandria

Data i miejsce śmierci

19 lutego 2016
Mediolan

profesor nauk humanistycznych
Specjalność: semiotyka, filozofia, mediewistyka, teoria literatury
Alma Mater

Uniwersytet Turyński

Doktorat

1954 – filozofia
Uniwersytet Turyński

Doktor honoris causa
Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie – 1996
Uniwersytet Rutgersa – 2002
Uniwersytet w Belgradzie – 2009
profesor emerytowany
Uniwersytet

Uniwersytet Boloński

Okres zatrudn.

2008–2016

The Charles Eliot Norton Professorship na Uniwersytecie Harvarda
Okres spraw.

1992–1993

Poprzednik

John Ashbery

Następca

Luciano Berio

podpis
Odznaczenia
Order Zasługi Republiki Włoskiej I Klasy (1951-2001) Złoty Medal Kultury i Sztuki (Włochy) Komandor Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Komandor Orderu Sztuki i Literatury (Francja) Krzyż Wielkiego Oficera Orderu Zasługi RFN Order „Pour le Mérite”

Umberto Eco, (IPA /umˈbɛrto ˈɛːko/) (ur. 5 stycznia 1932 w Alessandrii, zm. 19 lutego 2016[1] w Mediolanie) – włoski intelektualista: semiolog, filozof, bibliofil i mediewista, powieściopisarz i publicysta[2] – autor felietonów i esejów.

Sławę przyniosła mu powieść Imię róży (1980), dzieło łączące w sobie elementy semiotyki, badań biblijnych, analizy kultury średniowiecza i teorii literatury. Jego kolejne powieści, m.in. Wyspa dnia poprzedniego (1994) i Cmentarz w Pradze (2010), także stały się światowymi bestsellerami. Eco pisał także prace naukowe, książki dla dzieci i młodzieży oraz eseje na temat teorii literatury, świata współczesnego, kondycji współczesnych mediów i nauki.

  1. Włochy: w wieku 84 lat zmarł wybitny włoski pisarz Umberto Eco [online], Onet Wiadomości [dostęp 2016-02-20] (pol.).
  2. Eco Umberto, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2022-03-14].

Developed by StudentB