V koalicja antyfrancuska

V koalicja antyfrancuska

Wojny napoleońskie
Napoleon ranny pod Ratyzboną
Czas	1809
Miejsce	Austria, Bawaria Księstwo Warszawskie
Terytorium	Europa
Wynik	zwycięstwo Cesarstwa Francuskiego pokój schönbruński
Strony konfliktu
Austria Wielka Brytania Hiszpania Królestwo Sycylii Królestwo Sardynii Czarny Korpus Francja Księstwo Warszawskie Związek Reński Bawaria Saksonia Westfalia Wirtembergia Włochy Królestwo Neapolu Szwajcaria Holandia
Dowódcy
Karol Ludwik Habsburg Jan Habsburg Fryderyk Wilhelm brunszwicki John Pitt Andreas Hofer Napoleon Bonaparte Maksymilian I Józef Wittelsbach Eugeniusz de Beauharnais Józef Poniatowski Fryderyk August I
Siły
340 000 Austriaków[1] 40 000 Brytyjczyków[2] 275 000[3]
brak współrzędnych
Multimedia w Wikimedia Commons

Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii i Cesarstwo Austriackie wykorzystały powstanie hiszpańskie do utworzenia kolejnej koalicji.

W 1809 roku Austriacy zaatakowali z trzech stron: we Włoszech, w Niemczech i w Polsce. Napoleon jednak zajął Wiedeń, a pod Wagram zadał decydującą klęskę wojskom austriackim, zmuszając Franciszka I do podpisania pokoju w Schönbrunnie. Francja uzyskała kolejne terytoria nad Morzem Adriatyckim. Rosja zaś, jako sojusznik Francji, otrzymała przejściowo okręg tarnopolski.