Visconti

Ten artykuł od 2016-11 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Visconti – ród arystokracji włoskiej wzmiankowany już w XI wieku. Wywodzi się od Ottona, rycerza zasłużonego w czasie I wyprawy krzyżowej, który został w 1078 r. wicehrabią (visconte) Mediolanu. Tytuł ten dał początek nazwisku. Z rodu tego pochodził Teobaldo Visconti, od 1271 papież Grzegorz X. Azzo i Lucchino (XIV. w.) narzucili panowanie niemal całej Lombardii i sięgnęli aż do Piemontu. Podzielone posiadłości rodowe zjednoczył Gian Galleazzo hrabia Virtu (1351–1402), gdy kupił u króla Wacława tytuł księcia Mediolanu, opanował Pizę, Sienę, Perugię, Padwę, Bolonię. Nosił się z myślą pozyskania dla siebie korony zjednoczonych Włoch. Jego panowanie zapewniło miastom włoskim potęgę i dobrobyt. W Piacenzy odnowił uniwersytet w 1447 roku. Po wygaśnięciu głównej linii, panowanie przeszło na dom Sforzów.

W latach 1287–1447 panowali w Mediolanie jako: