Wandalowie (łac. Vandali) – grupa plemion wschodniogermańskich, zamieszkująca przed wielką wędrówką ludów Europę Środkową. Dzielili się na Silingów i Hasdingów, część badaczy jako wandalskie zalicza też plemiona Wiktofalów, Lakringów i Hariów[1]. W noc sylwestrową 406 roku wraz ze Swebami i Alanami przekroczyli zamarznięty Ren w pobliżu Moguncji[2], po czym przez trzy lata pustoszyli Galię. W trakcie dalszej wędrówki po Cesarstwie Zachodniorzymskim dotarli do Północnej Afryki, gdzie po zdobyciu Kartaginy założyli własne państwo (439 r.), które przetrwało wiek i zostało ostatecznie podbite przez Cesarstwo Bizantyńskie w latach 533–534.
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Henryk Łowmiański Początki
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Encyklopedia historyczna-s425