William H. Rehnquist

William Hubbs Rehnquist
Data i miejsce urodzenia	1 października 1924 ; Milwaukee
Data i miejsce śmierci	3 września 2005 ; Arlington
	16. Prezes Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych
Okres	od 26 września 1986; do 3 września 2005
Przynależność polityczna	Partia Republikańska
Poprzednik	Warren Earl Burger
Następca	John Glover Roberts
	Sędzia Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych
Okres	od 7 stycznia 1972; do 26 września 1986
Poprzednik	John Marshall Harlan II
Następca	Antonin Scalia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ten artykuł od 2016-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

William Hubbs Rehnquist (ur. 1 października 1924 w Milwaukee, Wisconsin, zm. 3 września 2005 w Arlington, Wirginia) – amerykański prawnik, wieloletni prezes Sądu Najwyższego USA (Chief Justice).

Jego przodkowie pochodzili ze Szwecji. Rehnquist służył w wojsku w czasie II wojny światowej; studiował prawo na Stanford University i na Uniwersytecie Harvarda. W latach 1951–1952 odbywał praktykę przy Sądzie Najwyższym, następnie prowadził własną kancelarię w Phoenix (Arizona). Zaangażował się w działalność Partii Republikańskiej, był doradcą prawnym kandydata na prezydenta w 1964, konserwatysty Barry’ego Goldwatera. W 1969, po wyborze na prezydenta Nixona, przeniósł się do Waszyngtonu, gdzie został zastępcą prokuratora generalnego.

W grudniu 1971 Nixon powołał go na sędziego Sądu Najwyższego (associate justice) w miejsce przechodzącego na emeryturę Johna Marshalla Harlana II; po uzyskaniu zatwierdzenia senackiego Rehnquist objął funkcję 7 stycznia 1972. Zyskał sobie opinię najbardziej konserwatywnego członka Sądu Najwyższego. W 1986 z funkcji prezesa Sądu Najwyższego zrezygnował Warren Earl Burger (ze względu na podeszły wiek) i prezydent Ronald Reagan powołał w jego miejsce Rehnquista; został on zaprzysiężony 26 września 1986.

W 1999 Rehnquist był drugim w historii prezesem Sądu Najwyższego USA, przewodzącym procedurze impeachmentu wobec prezydenta (Billa Clintona).

Z tytułu pełnienia funkcji prezesa Sądu Najwyższego dokonywał zaprzysiężenia Prezydentów USA: George’a H.W. Busha (1989), Billa Clintona (1993 i 1997) oraz George’a W. Busha (2001 i 2005).

W październiku 2004 Rehnquist ukończył 80 lat; w ostatnich latach ciężko chorował (zdiagnozowano chorobę nowotworową), ale zajmował jedno z najbardziej wpływowych stanowisk w USA do końca życia. Był wymieniany jako jedna z osób, mogących być informatorem w aferze Watergate (Głębokie Gardło), ale w maju 2005 ujawniono, że informatorem tym był Mark Felt.

Z małżeństwa z Natalie Cornell (od 1953, zm. 17 października 1991) miał troje dzieci, syna Jamesa i córki Nancy i Janet.