Wody reliktowe[1][2] (szczątkowe, kopalne, pogrzebane, ang. relic water, brines) – wody podziemne powstałe dawno, odizolowane od późniejszych czynników zewnętrznych. Występują nieraz na dużych głębokościach. Pozostałości wód z minionych okresów geologicznych. Są to zwykle wody mineralne lub wysłodzone wody morskie.
Znajdują się poza strefą aktywnej wymiany i nie biorą udziału w globalnym obiegu wody. Są one nieodnawialne o stałej ilości, w przypadku eksploatacji ulegną całkowitemu wyczerpaniu. W zależności od stosunku wieku utworów geologicznych do wieku występujących w nich wód reliktowych wyróżnia się:
- wody reliktowe sedymentacyjne (synsedymentacyjne)[3]
- wyłączenie tych wód z obiegu hydrologicznego nastąpiło w momencie tworzenia się osadów zawierających te wody, czyli ich wiek równy jest wiekowi skał. Są resztkami dawnych jezior lub morskich osadów dennych.
- wody reliktowe infiltracyjne (paleoinfiltracyjne)
- wyłączenie ich z obiegu nastąpiło dużo później niż powstanie utworów, w których się obecnie znajdują. Są to wody atmosferyczne lub powierzchniowe.
- ↑ Wojciech Jaroszewski, Leszek Marks, Andrzej Radomski, Słownik geologii dynamicznej, wyd. 1, Warszawa: Wydawnictwa Geologiczne, 1985, s. 289, ISBN 83-220-0196-7, OCLC 14411936 [dostęp 2019-02-23].
- ↑ Bocheńska T. (et al.), red. nauk.: Dowgiałło J., Kleczkowski A., Macioszczyk T., A. Rożkowski, Słownik hydrogeologiczny, Wyd. Państwowy Instytut Geologiczny, Warszawa, 2002, s. 298, ISBN 83-86986-57-3
- ↑ Leksykon PSH, V-Ż [online], Państwowy Instytut Geologiczny - PIB [dostęp 2024-01-22].