Zdjęcie satelitarne | |
Kontynent | |
---|---|
Państwo | |
Okręg autonomiczny | |
Akwen | |
Powierzchnia |
7670 km² |
Najwyższy punkt |
Góra Sowiecka, 1096 m n.p.m. |
Położenie na mapie Czukockiego Okręgu Autonomicznego | |
Położenie na mapie Rosji | |
71°14′N 179°25′W/71,233333 -179,416667 | |
Mapa wyspy |
Wyspa Wrangla (ros. Остров Врангеля, czukocki Умӄиԓир) – wyspa na Oceanie Arktycznym, położona na północno-wschodnich krańcach Rosji, między Morzem Wschodniosyberyjskim a Morzem Czukockim.
Jest oddzielona od kontynentu Cieśniną De Longa. Wyspa wchodzi w skład Czukockiego Okręgu Autonomicznego. Powierzchnia wynosi 7670 km², środkowa część jest górzysta (najwyższy szczyt – Góra Sowiecka, 1096 m n.p.m.), wzdłuż wybrzeży rozciągają się niziny. Wyspa znajduje się w strefie klimatu subpolarnego, ale brak tu lodowców (aczkolwiek w dolinach gromadzi się nawiewany śnieg). Występują tu pustynie polarne i tundra mszysto-porostowa, lokalnie tundra krzewinkowa z krzaczastymi wierzbami. Występuje tu w sumie ok. 180 gatunków roślin nasiennych[1].
Znana dzięki licznym znaleziskom szczątków karłowatych mamutów, należących do ostatnich przedstawicieli tego gatunku – Mammuthus wranglensis. Wyginęły około 3800 lat temu.
Wyspa Wrangla wraz z pobliską Wyspą Heralda i wodami je otaczającymi tworzy rezerwat przyrodniczy o nazwie Rezerwat „Wyspa Wrangla” znajdującym się na liście światowego dziedzictwa kulturowego i przyrodniczego UNESCO. Żyje tu wielka populacja morsów, niedźwiedzi polarnych i gniazduje wiele gatunków ptaków.
Wyspę nazwano na cześć niemieckiego odkrywcy w służbie rosyjskiej, admirała Ferdynanda von Wrangla[2].