Data i miejsce urodzenia |
23 października 1905 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
24 grudnia 1993 |
Prezydent Republiki Chińskiej | |
Okres |
od 5 kwietnia 1975 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Wiceprezydent Republiki Chińskiej | |
Okres |
od 20 maja 1966 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Premier Republiki Chińskiej | |
Okres |
od 16 grudnia 1963 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Minister Finansów Republiki Chińskiej | |
Okres |
od 12 marca 1950 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Minister Finansów Republiki Chińskiej | |
Okres |
od 19 marca 1958 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca |
Yen Chia-kan (ur. 23 października 1905, zm. 24 grudnia 1993) – tajwański polityk, prezydent Republiki Chińskiej w latach 1975–1978.
Pochodził z Suzhou w prowincji Jiangsu[1]. Ukończył studia chemiczne na Uniwersytecie Świętego Jana w Szanghaju. Później był m.in. ministrem finansów (1950-1954 i 1958-1963) i gubernatorem prowincji Tajwan (1954-1957). W latach 1963–1972 piastował urząd premiera[2]. Za jego kadencji Tajwan odnotował znaczny wzrost gospodarczy, jednocześnie jednak utracił miejsce w ONZ na rzecz ChRL[1].ChRL wywalczyła miejsce w ONZ, ostatecznie w roku 1971, gdy zastąpiła Republikę Chińską na Tajwanie.
W latach 1966–1975 był wiceprezydentem Republiki Chińskiej[3]. Po śmierci Czang Kaj-szeka 5 kwietnia 1975 roku zgodnie z konstytucją objął urząd prezydenta. Pełnił tę funkcję do 20 maja 1978 roku, kiedy to Zgromadzenie Narodowe wybrało głową państwa Chiang Ching-kuo[4].
Po zakończeniu prezydentury był przewodniczącym Rady Chińskiego Odrodzenia Kulturalnego i dyrektorem Narodowego Muzeum Pałacowego.