Zakazane piosenki

Zobacz też: inne znaczenia.

Zakazane piosenki

Aktorzy filmu Zakazane piosenki: Danuta Szaflarska i Jerzy Duszyński na okładce czasopisma Film Nr. 9–10 z 1947
Gatunek	muzyczny, fabularny
Rok produkcji	1946
Data premiery	8 stycznia 1947 (wersja pierwsza) 2 listopada 1948 (wersja druga)
Kraj produkcji	Polska
Język	polski
Czas trwania	97 minut (wersja oryginalna drugiej wersji) 99 minut (wersja zremasterowana wersji drugiej)
Reżyseria	Leonard Buczkowski
Scenariusz	Ludwik Starski
Główne role	Danuta Szaflarska Jerzy Duszyński
Muzyka	Roman Palester
Zdjęcia	Adolf Forbert Karol Chodura
Scenografia	Anatol Radzinowicz Józef Galewski Czesław Piaskowski
Kostiumy	Władysław Osiński
Montaż	Róża Pstrokońska
Produkcja	Przedsiębiorstwo Państwowe Film Polski w Łodzi Kierownictwo produkcji: Franciszek Petersile Tadeusz Karwiński (wersja druga)
Multimedia w Wikimedia Commons

Zakazane piosenki – polski czarno-biały muzyczny film fabularny z 1946 w reżyserii Leonarda Buczkowskiego, według scenariusza Ludwika Starskiego.

Film upamiętnia antyniemiecką i partyzancką twórczość muzyczną czasów II wojny światowej, jednocześnie przedstawiając w epizodach historię okupacji niemieckiej od kapitulacji wrześniowej, aż po wkroczenie Armii Czerwonej do Warszawy. Przedstawione w nim piosenki są w większości oparte na autentycznej twórczości wykonawców ulicznych i orkiestr podwórkowych.

Początkowo twórcy planowali zrobienie średniometrażowego dokumentu muzycznego, jednak po jego ukończeniu w 1946 zdecydowano się wydłużyć go do fabularyzowanej wersji pełnometrażowej. Tym samym Zakazane piosenki stały się pierwszym polskim filmem pełnometrażowym nakręconym po II wojnie światowej^[1] w kraju. Premiera filmu odbyła się w 1947. Cieszył się on sporym powodzeniem, jednak krytycy zarzucali mu fałszowanie rzeczywistości okupacyjnej i łagodzenie okrucieństw niemieckich tamtego czasu. W związku z tym film został wycofany z kin i skierowany do poprawy. Wersja zmieniona, w większym stopniu akcentująca grozę czasów wojny, weszła na ekrany w 1948. Również i ona była bardzo popularna. Do początków XXI wieku film obejrzało w kinach około 15 milionów widzów.

W 2020 roku druga wersja filmu została poddana cyfrowej rekonstrukcji i udostępniona jest na platformie 35mm.online^[2]. Film w wersji zrekonstruowanej cyfrowo emitowany w telewizji na kanałach: Kino Polska, TVP Kultura.