Biskup, ili episkop (grč. επίσκοπος [epískopos] – episkopos = "nadzornik, nadglednik, staratelj"; lat. episkopus) ili eparh, je naziv za zaređenog pripadnika klera, koji u određenim kršćanskim zajednicama uživa autoritet.
Na prostoru bivše Jugoslavije je uobičajeno koristiti izraz biskup za glavare katoličke i protestantskih, te izraz episkop za glavare pravoslavnih crkava. Prema doktrini apostolskog nasledstva, koje zastupaju rimokatolička i pravoslavna crkva, biskupi (episkopi) su naslednici apostola.
U rimokatoličkoj crkvi, biskup je predstavnik biskupije. U pravoslavnoj crkvi, episkop je vrhovni poglavar episkopije (eparhije). Od izraza episkop potječe izraz Episkopalna crkva. Pojedine manje kršćanske zajednice izraz biskup koriste za svećenike koji po svom položaju odgovaraju pastoru.
U ranoj Crkvi je episkop, poslije apostola, bio najviše crkveno lice. Međutim, nisu svi rani hrišćani prihvatali ove vođe, niti pravila koja su nametali.[1]
<ref>
; nije zadan tekst za reference po imenu Pejgels