Episkopos

Prema učenju katoličke i pravoslavne crkve, apostolska sukcesija se održava rukopoloženjem episkopa.

Biskup, ili episkop (grč. επίσκοπος [epískopos] – episkopos = "nadzornik, nadglednik, staratelj"; lat. episkopus) ili eparh, je naziv za zaređenog pripadnika klera, koji u određenim kršćanskim zajednicama uživa autoritet.

Na prostoru bivše Jugoslavije je uobičajeno koristiti izraz biskup za glavare katoličke i protestantskih, te izraz episkop za glavare pravoslavnih crkava. Prema doktrini apostolskog nasledstva, koje zastupaju rimokatolička i pravoslavna crkva, biskupi (episkopi) su naslednici apostola.

U rimokatoličkoj crkvi, biskup je predstavnik biskupije. U pravoslavnoj crkvi, episkop je vrhovni poglavar episkopije (eparhije). Od izraza episkop potječe izraz Episkopalna crkva. Pojedine manje kršćanske zajednice izraz biskup koriste za svećenike koji po svom položaju odgovaraju pastoru.

U ranoj Crkvi je episkop, poslije apostola, bio najviše crkveno lice. Međutim, nisu svi rani hrišćani prihvatali ove vođe, niti pravila koja su nametali.[1]

  1. Greška u referenci: Nevaljana oznaka <ref>; nije zadan tekst za reference po imenu Pejgels

Developed by StudentB