Islamska filozofija je filozofija koja polazi od islamskih verskih dogmi, odnosno od objavljenih istina vere, kao svojih pretpostavki. Islamska filozofija se ponaviše bavi čovekovim odnosom s Bogom, odnosom vere i uma, pitanjima slobode volje, predodređenja, greha, blagodati, spasenja i zagrobnog života.
Islamska filozofija je imala veliki uticaj u hrišćanskoj Evropi, gde je prevod arapskih filozofskih tekstova na latinski „doveo do transformacije gotovo svih filozofskih disciplina u srednjovekovnom latinskom svetu”, s tim što se posebno snažan uticaj muslimanskih filozofa osetio u prirodnoj filozofiji, psihologiji i metafizici.[1]
Arapska filozofija je bila jedan od glavnih kanala kojijm su dospela celokupna Aristotelova dela na zapad.[2]
- ↑ Dag Nikolaus Hasse (2014). „Influence of Arabic and Islamic Philosophy on the Latin West”. Stanford Encyclopedia of Philosophy. Pristupljeno 2017-07-31.
- ↑ Frederik Koplston, Srednjovekovna filozofija (str. 191), Beograd, 1989.