Kompromis (latinski compromissium, uzajamno obećanje) je koncept pronalaženja dogovora kroz sporazumijevanje, odnosno prihvaćanje tuđih zahtjeva na štetu vlastitih ciljeva i težnji. Smatra se nužnim dijelom procesa pregovaranja gdje postoje nesuglasice, odnosno kada obje strane smatraju da je postizanje sporazumnog ishoda donosi stvarniju korist od potencijalne koristi koje bi donijelo prihvaćanje nečije početne pozicije.
Ekstremizam se često smatra antonimom kompromisa, koji se, ovisno o kontekstu, vezuje uz koncept ravnoteže i tolerancije.
Kompromis ima i svoje negativne konotacije, pogotovo kada se tumači kao kapitulacija, odnosno "kompromitiranje" nečijih ciljeva i načela u procesu postizanja sporazuma.
Kompromisno rešenje problema višekriterijumskog odlučivanja koje je najbliže idealu može se odrediti metodom VIKOR koja obezbeđuje maksimalnu korisnost za većinu i minimalno nezadovoljenje za oponenta.[1][2]