Kraljevina Italija

Za ostale upotrebe, v. Kraljevina Italija (razvrstavanje).

Kraljevina Italija Regno d'Italia ↓ 1861 – 1946 ↓ Zastava Grb Himna: Marcia Reale d'Ordinanza Kraljevina Italija 1919. godine Glavni grad Torino (1861.-1864.) Firenca (1864.–1871.) Rim (od 1871.) Jezik/ci talijanski (ponegdje i njemački, furlanski, hrvatski, slovenski i drugi manjinski jezici). Religija katolicizam Vlada monarhija Kralj:  • 1861.–1878. Viktor Emanuel II  • 1878.–1900. Umberto I  • 1900.–1946. Viktor Emanuel III  • 1946. Umberto II Premijer  • 1861. grof Camillo Benso di Cavour (prvi)  • 1922.–1943. Benito Mussolini  • 1945.–1946. Alcide De Gasperi (zadnji) Historija  • Ujedinjenje Italije 17. mart 1861.  • Marš na Rim 22. oktobar 1922.  • Željezni pakt 22. maj 1939.  • Raspad 2. jun 1946. Površina  • 1936. 310.120 km² (119.738 mi² ) Stanovništvo  • 1861. (procjena) 26.328.000   • 1911. (procjena) 36.921.000   • 1936. (procjena) 42.399.000       Gustoća 136,7 /km²  (354,1 /mi² ) Valuta Italijanska lira Prethodnice Nasljednice Kraljevina Sardinija Kraljevstvo obiju Sicilija Kraljevstvo Lombardije i Venecije Papinska država Slobodna Država Rijeka Austro-Ugarska Njemačka Austrija Dravska banovina Vatikan Talijanska Socijalna Republika Socijalistička Republika Slovenija Socijalistička Republika Hrvatska Slobodni teritorij Trsta Italija

Kraljevina Italija (talijanski: Regno d'Italia) bila je država koja je nastala 1861. godine ujedinjenjem Italije. Ova država pod vodstvom Savojske dinastije službeno je postojala sve do 1946. godine, kad je monarhija ukinuta i Italija postala republika. Kraljevina Italija bila je prva talijanska država koja je obuhvaćala cijeli Apeninski poluotok nakon pada Rimskog Carstva.

Kraljevina Italija je 1866 ušla kao saveznik Prusije u rat protiv Austrije, unatoč lošim rezultatima na bojnom polju zadobila je Lombardiju i Veneto, zbog Bismarkove pobjede.

Talijanska trupe ušle su u Rim 1870 i tako prekinule hiljadugodišnju papinsku vlast. Italija je 1882. prihvatila Bismarkov poziv i ušla u trojni savez sa Njemačkom i Austro-Ugarskom, jer se u međuvremenu počela razilaziti sa Francuskom zbog svojih kolonijalnih apetita.

Kraljevina Italija prihvatila je Britanski poziv 1915, i pridružila se je Antanti zbog obećanja o teritorijalnom proširenju na račun Austro-Ugarske, što je bilo mnogo više nego što joj je Beč ponudio kao naknadu za neutralnost. Zbog sudjelovanja u ratu na pobjedničkoj strani, Italija je nakon rata zadobila status velesile i dobila stalno mjesto u vijeću Lige naroda.

Za vrijeme fašističke]] vladavine pod vodstvom Benita Mussolinija, nacionalisti i fašisti su državu često nazivali „Talijansko Carstvo” (talijanski: Impero Italiano) ili „Novo Rimsko Carstvo” (talijanski: Nuovo Impero Romano, latinski: Novum Imperium Romanum), ali ti nazivi nisu bili službeni.

Za fašizma Kraljevina Italija postala je saveznik Nacističke Njemačke u Drugom svjetskom ratu sve do 1943. godine. Ostatak rata Italija se pridružila saveznim snagama, nakon zbacivanja Mussolinija s mjesta premijera i zabrane fašističke partije. Mussolini i njegove pristaše osnovali su tzv. Talijansku Socijalnu Republiku na sjeveru Italije, koja je bila |nacistička marionetska država i koja je nastavila borbu protiv savezničkih snaga.

Nakon Drugog svjetskog rata je 1946. održan referendum na kojem su građani odlučili da se monarhija ukida, - i zamjenjuje Talijanskom Republikom koja postoji sve do danas.