Magister Militum

Drevni Rim
Članak je dio serije: Politika i uprava Drevnog Rima
Periodi
Rimsko Kraljevstvo 753. pne. – 510. pne. Rimska Republika 510. pne. – 27. pne. Rimsko Carstvo 27. pne. – 476. n.e./1453 Principat Zapadno Carstvo Dominat Istočno Carstvo
Redovni magistrati
Konzul Pretor Kvestor Promagistrat Edil Tribun Cenzor Guverner
Izvanredni magistrati
Diktator Magister Equitum Konzularni tribun Rex Triumviri Decemviri
Titule
Imperator Legatus Dux Officium Praefectus Vicarius Vigintisexviri Lictor Magister Militum Imperator Princeps senatus Pontifex Maximus Augustus Caesar Tetrarh
Institucije i pravo
Rimski Ustav Rimski Senat Cursus honorum Rimske skupštine Kolegijalnost Rimsko pravo Rimsko državljanstvo Auctoritas Imperium
Druge države pogledaj • razgovor • uredi

Magister militum ("vođa vojnika", doslovno prevedeno) je bio čin korišćen u kasnom Rimskom carstvu od vremena Konstantina Velikog. Magister militum označava najčešće visokog vojnog oficira koji je nakon cara vrhovni zapovjednik vojske na nekom području. Tijekom 5 vijeka titula magister militum se de facto spojila s modernom titulom premijera, a osobe koje su je imale preuzimaju upravljanje Rimskim carstvom dok se carevi u Zapadnom rimskom carstvu nalaze u njihovoj potpunoj kontroli tako da su vršili jedino ceremonijalne poslove i izbor novog magister milituma nakon smrti osobe koja je taj posao obavljala do svoje prirodne ili nasilne smrti.

Najpoznatiji od tih moćnih magister milituma-premijera su bili Stilihon, Flavije Aecije i Ricimer koji zajedno vladaju 53 od zadnje 82 godine Zapadnog rimskog carstva

Osim osnovne titule magister militum koja je vredila za cijelo područje carstva postojale su i njene "slabije" verzije koje su se dodjeljivale samo za upravljanje određene pokrajine.