Selim II | |
---|---|
Njegovo carsko veličanstvo Veliki sultan, Zapovjednik vjernih i Nasljednik proroka Gospodara univerzuma | |
Vladavina | 1566–74 |
Period | Uspon Osmanskog Carstva |
Puno ime | Selim II |
Prethodnik | Sulejman I |
Nasljednik | Murat III |
Kraljevska kuća | Kuća Osmanova |
Dinastija | Osmanska dinastija |
Otac | Sulejman I od Osmanskog Carstva |
Valide sultan | Haseki Hurem sultanija |
Selim II (zvani Mest - Pijanica, 28. maj 1524 — 12. decembar 1574), turski sultan 1566—1574.
Dok nije postao sultan, Selima nije podržavala vojska zbog njegovog lošeg ponašanja i nezainteresovanosti za ratovanje. Svi janičari su bili uz Selimovog mlađeg brata Bajazita. Selim II je došao na presto 1566. godine sa svoje 42 godine. Nije posedovao nimalo od vladarskog duha i osećaja za dužnost od svoga oca, te se posvetio više svojim privatnim zadovoljstvima kao što su to lov, pijančenje, muzika i poezija. Selim II je bio prvi osmanski sultan koji je vodio sarajski život i koji ratovanju nije posvećivao nikakvu pažnju. Veliki vezir Mehmed Sokolović beše opunomoćen da vodi i reguliše sve državne poslove, u ostalom i mir sa nekim hrišćanskim zemljama, između njih - da se još više učvrsti mir i sa Austrijom.
1570. godine i 1571. godine Osmanlije zauzeše gradove Nikoziju i Famagustu na ostrvu Kipru, ipak njihova flota bi potpuno poražena i uništena u Lepantskom Zalivu 1571. godine kad su Venecija, Papa i Španija ujedinile svoje vojske. Za vreme vladavine sultana Selima II su izgrađene u Jedrenu džamije - Selimije (Selimove džamije), kao i gradske zidine. U Meki su potpuno obnovljene stare vodovodne cevi.
Sultan Selim II umro je 1574. godine u Topkapi palati, kao posledica pada na glavu, pošto se u pijanom stanju okliznuo zbog mokrog poda.