Ujedinjenje Italije je proces stvaranja jedinstvene države na Apeninskom poluotok revolucionarnim putem tokom 19. vijeka. Na čelu te ideje stajao je nacionalni pokret Risorgimento koji je predvodio Giuseppe Garibaldi .
Italija je i nakon 1848. godine ostala podeljena. No, svest o pripadnosti jednoj naciji je sve više jačala među Italijanima. Zbog jakog privrednog razvoja u sjevernoj Italiji, potreba za jedinstvenim tržištem, tj. za ujedinjenjem italijanskih država se pojačavala. Kraljevina Pijemont-Sardinija (Pijemont) bila je privredno najrazvijenija. Zbog toga je grof Camillo Benso di Cavour, pijemontski predsjednik vlade, nastojao, uz pomoć Francuske, ujediniti italijanske države. Napoleon III i Cavour odlučili su se na rat protiv Austrijskog Carstva. Lombardija i Venecija trebale su pripasti Pijemontu, a Nice i Savoja Francuskoj. 1859. godine u bici kod Solferina [[Austrija je poražena. Lombardija je priključena Pijemontu, ali to nije bio slučaj s Venecijom. Napoleon se povukao iz rata, iznenadno, te su Talijani, nezadovoljni time, razvrgli savez s Francuskom. U isto vrijeme u Parmi, Modeni i Toskani dolazi do ustanka i one se 1860. priključuju Pijemontu. Nastavljaju se revolucionarni pokreti i težnje italijanskih država za ujedinjenje s Kraljevinom Sardinijom. 1860. godine u Napuljskom kraljevstvu izbija ustanak na čije čelo staje Giuseppe Garibaldi . Apsolutna vlast Burbona u Napulju srušena je, a ujedinjenje s Pijemontom je proglašeno. Tako je 1861. stvorena Kraljevina Italija. Kralj Kraljevine Sardinije, ., postaje njen prvi kralj. Porazom Austrije od Pruske 1866. godine, Venecija je priključena Italiji. 1870. godine, kada je preostali deo Papinske Države priključen Kraljevini Italiji, završava proces ujedinjenja Italije, a Rim postaje glavni grad jedinstvene države.
Pokret za ujedinjenje Italije trajao je od 1815. do 1870. godine.
U prvom razdoblju (1815-1849) rodoljubi i građanski revolucionari pokušali su zaverama, pobunama, ustancima i revolucijama da oslobode i ujedine Italiju. U drugom razdoblju (1850-1870) političkom, diplomatskom i vojnom akcijom Kraljevine Sardinije (Pijemonta) i uz pomoć nacionalnooslobodilačkog pokreta italijanskog naroda ostvareno je ujedinjenje Italije.