Odkritje | |||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Odkritelj | Urbain-Jean Le Verrier John Couch Adams Johann Gottfried Galle | ||||||||||||||||||||
Datum odkritja | 23. september 1846[1] | ||||||||||||||||||||
Oznake | |||||||||||||||||||||
Pridevniki | neptunski, neptunska | ||||||||||||||||||||
Značilnosti tira[3][4] | |||||||||||||||||||||
Epoha: J2000 | |||||||||||||||||||||
Odsončje | 4.553.946.490 km 30,44125206 a.e. | ||||||||||||||||||||
Prisončje | 4.452.940.833 km 29,76607095 a.e | ||||||||||||||||||||
4,503,443,661 km 30,10366151 a.e. | |||||||||||||||||||||
4,503,160,476 km 30,1016853 a.e. | |||||||||||||||||||||
Obseg tira | 28,216 ×109 km 188.615 a.e. | ||||||||||||||||||||
Izsrednost | 0,011214269 | ||||||||||||||||||||
60.327,624 dni 165,168034 l | |||||||||||||||||||||
367,49 dan[2] | |||||||||||||||||||||
Povp. tirna hitrost | 5,43 km/s[2] | ||||||||||||||||||||
Maks. tirna hitrost | 5,50 km/s[2] | ||||||||||||||||||||
Min. tirna hitrost | 5,37 km/s[2] | ||||||||||||||||||||
267,767281° | |||||||||||||||||||||
Naklon tira | 1,767975° 6,43° na Sončev ravnik | ||||||||||||||||||||
131,794310° | |||||||||||||||||||||
Znani Sateliti | 13 | ||||||||||||||||||||
Fizikalne značilnosti | |||||||||||||||||||||
Ekvatorialni polmer | 24.764±15 km[5][6] 3,883 Zemljinih | ||||||||||||||||||||
Polarni polmer | 24.341±30 km[5][6] 3,829 Zemljinih | ||||||||||||||||||||
7,6408×109 km²[6][7] 14,94 Zemljinih | |||||||||||||||||||||
Prostornina | 6,254×1013 km³[2][6] 57,74 Zemljinih | ||||||||||||||||||||
Masa | 1,0243×1026 kg[2] 17,147 Zemljinih | ||||||||||||||||||||
Srednja gostota | 1,638 g/cm³[2][6] | ||||||||||||||||||||
11,15 m/s²[2][6] 1,14 g) | |||||||||||||||||||||
23,5 km/s[2][6] | |||||||||||||||||||||
Siderska vrtilna doba | 0,6713 day[2] 16 h 6 min 36 s | ||||||||||||||||||||
Hitrost vrtenja na ekvatorju | 2,68 km/s 9660 km/h | ||||||||||||||||||||
28,32°[2] | |||||||||||||||||||||
Rektascenzija severnega pola | 17 h 19 min 59 s 299,333°[5] | ||||||||||||||||||||
Deklinacija severnega pola | 42,950°[5] | ||||||||||||||||||||
Albedo | 0,290 (Bondov) 0,41 (geom.)[2] | ||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
7,7 | |||||||||||||||||||||
Atmosfera[2] | |||||||||||||||||||||
19,7±0,6 km | |||||||||||||||||||||
Sestava |
| ||||||||||||||||||||
Neptún je zunanji, po oddaljenosti od Sonca osmi planet v Osončju (v času, ko je Pluton, ki ima izsredni tir, še veljal za planet, je bil občasno deveti). Je tudi najbolj oddaljeni ledeni orjak (do leta 1990 je spadal v kategorijo plinastih orjakov)[8] v Osončju. Čeprav je najmanjši od plinastih orjakov, ima večjo maso kot Uran, ker ga je njegovo močnejše gravitacijsko polje stisnilo v večjo gostoto.
Okrog tega modrega planeta so bili odkriti šibki temni obroči, ki pa so manj izdatni kot Saturnovi. Ob njihovem odkritju so sprva domnevali, da niso zaključeni, vendar so podatki z vesoljskega plovila Voyager 2 to domnevo ovrgli. Neptun ima tudi vetrove, ki pihajo s hitrostjo 2000 km/h, v ozračju pa so znatne količine vodika, helija in metana, ki dajejo planetu značilno modro barvo. Ob mimoletu Voyagerja 2 leta 1989 se je na južni polobli nahajala Velika temna pega, primerljiva z Veliko rdečo pego planeta Jupitra. Neptun dokazano obkroža 14 lun. Neptunovo največjo luno Triton označujejo njen vzvratni tir, izredno nizke temperature (38 K) in zelo redka (14 mikrobarov) atmosfera iz dušika in metana.
Zaradi svojega modrega izgleda se planet imenuje po rimskem bogu morja Neptunu. Njegov astronomski simbol predstavlja stilizirani trizob (♆).
Neptun je bil odkrit 23. septembra 1846 in ga je do sedaj obiskala samo ena vesoljska sonda; Voyager 2 je letel mimo 25. avgusta 1989. V letu 2003 je bil predstavljen predlog, da bi izvedli odpravo Neptunov orbiter s sondami, ki bi imela podobne raziskovalne zmogljivosti kot Cassini-Huygens, vendar brez pomoči fisije pri pogonu ali električnemu napajanju.[9]