Sistemi Ptolemaik, i quajtur ndryshe sistemi gjeocentrik ose modeli gjeocentrik, modeli matematikor i universit i formuluar nga astronomi dhe matematikani Aleksandri Ptolemeu rreth vitit 150 të es dhe regjistruar prej tij në Almagest and Planetary Hypotheses. Sistemi Ptolemaik është një kozmologji gjeocentrike; domethënë fillon duke supozuar se Toka është e palëvizshme dhe në qendër të universit. Pritja "natyrore" për shoqëritë antike ishte që trupat qiellorë (Dielli, Hëna, planetët dhe yjet) duhet të udhëtojnë në lëvizje uniforme përgjatë rrugës më "perfekte" të mundshme, një rrethi. Sidoqoftë, shtigjet e Diellit, Hënës dhe planetëve siç vërehen nga Toka nuk janë rrethore. Modeli i Ptolemeut e shpjegoi këtë "papërsosmëri" duke postuar se lëvizjet dukshëm të parregullta ishin një kombinim i disa lëvizjeve të rregullta rrethore të shikuara në perspektivë nga një Tokë e palëvizshme. Parimet e këtij modeli ishin të njohur për shkencëtarët e hershëm grekë, përfshirë matematikanin Hiparku (rreth vitit 150 pes), por ato arritën kulmin në një model parashikues të saktë me Ptolemeun. Sistemi Ptolemaik që rezultoi vazhdoi, me rregullime të vogla, derisa Toka u zhvendos nga qendra e universit në shekujt 16 dhe 17 nga sistemi Kopernikan dhe nga ligjet e Kepler të lëvizjes planetare.