Ang inhenyeriya[1] (binabaybay o tinatawag din bilang inhinyerya,[2] inhinyeriya,[3] inhenyerya, pag-iinhinyeryo, o pag-iinhenyeryo) ay ang kasanayan gamit ang likas na agham, matematika, at ang proseso ng disenyong inhenyeriya[4] upang malutas ang mga suliraning teknikal, mapataas ang pagiging episiyente at produktibidad, at mapabuti ang mga sistema. Binubuo ang makabagong inhenyeriya ng maraming larangan sa ilalim nito na kinabibilangan ng imprastraktura, makinarya, mga behikulo, elektronika, mga materyal, at sistema ng enerhiya.[5]
Sumasaklaw ang disiplina ng inhenyeriya sa isang malawak na sakop ng mas maraming espesyalisadong larangan ng inhenyeriya, na kasama sa bawat isa ang isang mas partikular na diin sa isang espesipiko na larangan ng nilapat na matematika, nilapat na agham, at mga uri ng aplikasyon.
Hinango ang katawagang inhenyeriya mula sa Latin na ingenium, na nangangahulugang "katalinuhan" at ingeniare, nangangahulugang "umimbento, mag-isip".[6] Tinatawag na inhinyero[7] o inhenyero (inhinyera o inhenyera kung babae) ang mga propesyonal na nagsasanay sa inhinyeriya.
{{cite web}}
: CS1 maint: date auto-translated (link)
{{cite book}}
: CS1 maint: date auto-translated (link)
The method used by engineers to create artifacts and systems—from cellular telephony, computers and smartphones, and GPS to remote controls, airplanes, and biomimetic materials and devices—isn't the same method scientists use in their work. The scientific method has a prescribed process: state a question, observe, state a hypothesis, test, analyze, and interpret. It doesn't know what will be discovered, what truth will be revealed. In contrast, the engineering method aims for a specific goal and cannot be reduced to a set of fixed steps that must be followed.
{{cite web}}
: CS1 maint: date auto-translated (link)
{{cite web}}
: CS1 maint: date auto-translated (link)
{{cite web}}
: CS1 maint: date auto-translated (link)