Karapatan

Ang karapatan ay prinsipyong legal, panlipunan, o etikal ng kalayaan o pribilehiyo; ibig sabihin, ang karapatan ay ang mga pundamental na tuntunin sa nakatakdang pamantayan tungkol sa kung ano ang pinahihintulutan ng mga tao o utang sa mga tao ayon sa ilang sistemang legal, panlipunang kumbensiyon, o teoryang etikal.^[1] Isa ang karapatan sa bagay na iniintindi sa mga disiplina gaya ng batas at etika, lalo na ang mga teorya ng hustisya at deontolohiya .

Kadalasang nagsasangkot ang kasaysayan ng mga salungatan sa lipunan upang tangkaing bigyan kahulugan o muling bigyan kahulugan ang karapatan. Ayon sa Stanford Encyclopedia of Philosophy, "binibigyan kayarian ng karapatan ang anyo ng mga pamahalaan, ang nilalaman ng mga batas, at ang hugis ng moralidad ayon sa kasalukuyang nakikita".^[1]

↑ ^1.0 ^1.1 Wenar, Leif (Hulyo 9, 2007). "Rights". Stanford Encyclopedia of Philosophy. Stanford University. Nakuha noong 2009-12-21. Rights dominate most modern understandings of what actions are proper and which institutions are just. Rights structure the forms of our governments, the contents of our laws, and the shape of morality as we perceive it. To accept a set of rights is to approve a distribution of freedom and authority, and so to endorse a certain view of what may, must, and must not be done.{{cite news}}: CS1 maint: date auto-translated (link)

[tws21decgghg-1] 1.0 ^1.1 Wenar, Leif (Hulyo 9, 2007). "Rights". Stanford Encyclopedia of Philosophy. Stanford University. Nakuha noong 2009-12-21. Rights dominate most modern understandings of what actions are proper and which institutions are just. Rights structure the forms of our governments, the contents of our laws, and the shape of morality as we perceive it. To accept a set of rights is to approve a distribution of freedom and authority, and so to endorse a certain view of what may, must, and must not be done.{{cite news}}: CS1 maint: date auto-translated (link)

[1]