Folkhemmet

Folkhemmet (Türkçe: Halkın Evi, Halk Evi ya da Halk Evleri), İsveç Sosyal Demokrat Partisi'nin ve İsveç refah devletinin tarihinde önemli rol oynayan siyasi bir kavramdır. Ayrıca hem 1932-1976 arası uzun dönemde Sosyal Demokratların iktidarda olduğu ve bu fikri uyguladığı dönemi tanımlamak için hem de İsveç refah devletini şairane anlatım için kullanılır. Bazen de "İsveç Orta Yolu"nu tanımlamak için kullanılır, orta yol kapitalizm ve sosyalizm arasındaki görüşleri temsil eder. Folkhemmet görüşünün temelinde tüm toplumu herkesin katkıda bulunduğu küçük bir aile gibi görme fikri yatar. İsveç Sosyal Demokratları savaş öncesi dönemde partinin güdülemesiyle halka bu fikrini aşılamakta ve Folkhemmet görüşüyle ve halkın gayretiyle sosyal reformları gerçekleştirmede başarılı olmuştur.

Terim köklerini Rudolf Kjellén'ın büyük ölçüde Otto von Bismarck'ın muhafazakâr istikrar ve süreklilik anlayışıyla buna zıt olan sosyalist partilerin sosyal reform anlayışlarını bir araya getirmesine dayanan, ulusal çıkarları ve sınıflararası işbirliğini uygun gördüğü korporatist tarzlı toplum modelinden alır.

Azılı bir Keynesyen olan Sosyal Demokrat lider Ernst Wigforss ve Sosyal korporatist olan Per Albin Hansson, muhafazakâr düşünür Kjellén'ın ilhamıyla Folkhemmet'in ana hatlarını belirlediler. Daha sonra bu yapılar başbakan Tage Erlander ve Olaf Palme dönemlerinde de gelişme gösterip tarihi süreçte Sosyal Demokratların iktidarı kaybettikleri 1976 yılına kadar devam etti. Folkehommet'in önemli bir yanlısı da Uppsala Üniversitesinden gelip daha sonra İsveç'in ilk sosyalist başbakını olan Hjalmar Branting'dir.