Hedonizm

Felsefede, hazcılık veya hedonizm, hazzın mutlak anlamda iyi olduğunu, insan eylemlerinin nihai anlamda haz sağlayacak bir biçimde planlanması gerektiğini, sürekli haz verene yönelmenin en uygun davranış biçimi olduğunu savunan felsefi görüş. Hedonizm terimi felsefe, sanat ve psikolojide hem duyusal hazzı hem de daha entelektüel veya kişisel arayışları kapsayan bir dizi teori veya uygulamayı kapsayabilmektedir. Aynı zamanda bu terim günlük dilde başkalarının zararı pahasına kısa vadeli haz peşinde koşan egoist kişiler için de bir aşağılama ifadesi olarak kullanılabilmektedir.^[1][2] Felsefede hedonizmin temsilcisi olarak gözüken Kirene Okulu, Sokrates'in öğrencisi Aristippos (MÖ 435-355) tarafından kurulmuş, daha sonra Epikür tarafından devam ettirilmiştir.^[3]

Antik Yunanistan'da ortaya çıkan hazcılık, 19. yüzyılda ortaya çıkan İngiliz faydacılığını etkilemiştir.^[3][4]

1. ^ Weijers, Dan. "Hedonism". Internet Encyclopedia of Philosophy. 10 Aralık 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ocak 2021. 
2. ^ "Hedonism". www.merriam-webster.com (İngilizce). Erişim tarihi: 30 Ocak 2021. 
3. ^ ^{a b} "Hedonizm (Hazcılık) Nedir, Ne Demektir? » Felsefe". felsefe.gen.tr. 7 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Aralık 2020. 
4. ^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; turan isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme)