Bu madde hiçbir kaynak içermemektedir. (Ekim 2022) (Bu şablonun nasıl ve ne zaman kaldırılması gerektiğini öğrenin) |
Doğum | Antoine Henri Becquerel 15 Aralık 1852 Paris, Fransa |
---|---|
Ölüm | 25 Ağustos 1908 (55 yaşında) Le Croisic, Fransa |
Milliyet | Fransız |
Mezun olduğu okul(lar) | École Polytechnique École des Ponts et Chaussées |
Ödüller | Nobel Fizik Ödülü (1903) |
Kariyeri | |
Dalı | Fizik, Kimya |
Çalıştığı kurumlar | Conservatoire des Arts et Metiers École Polytechnique Muséum National d'Histoire Naturelle |
Doktora öğrencileri | Marie Curie |
İmza | |
Antoine Henri Becquerel (d. 15 Aralık 1852 - ö. 25 Ağustos 1908), Fransız fizikçi, radyoaktivitenin kâşiflerindendir. 1903 Nobel Fizik Ödülü sahibidir. SI ölçü sistemindeki radyoaktivite birimi Bekerel (Becquerel, Bq) onun ismine ithafen verilmiştir.
Babası Alexander Edmond Becquerel, Paris Doğa Tarihi Müzesi'nde uygulamalı fizik profesörüydü. Henri, Ailesinin bilim geleneğini devam ettirerek 1872 yılında École Polytechnique okuluna başladı ve 1888 yılında fizik üzerine doktorasını verdi. 1878 ile 1892 yılları arası Paris Doğa Tarihi Müzesi'nde asistan, sonrasında da profesör olarak görev aldı. 1895 yılında École Polytechnique'te fizik profesörü olarak göreve başladı.
1896'da Becquerel yağmurlu havadan dolayı birkaç gün uranyum tuzlarını güneş ışığına maruz bırakamadı. Siyah kağıda sarılı film ve üstüne konmuş uranyum bileşiği, birkaç gün çekmecesinde bekletti. 1 Mart günü, belli bir nedeni olmaksızın, çekmecedeki filmi banyo etti ve uranyum kristalinin güneş ışığına maruz kalmadığı halde filme iz bıraktığını gördü. Becquerel, bunu X ışınlarına benzer görünmez bir ışın olarak tanımladı.
Becquerel bulduğu bu sonucu 2 Mart 1896'da kısa bir makale olarak Fransa Bilimler Akademisi'ne okudu. Bu olay o tarihten itibaren 1898 yılına kadar Becquerel ışınları olarak adlandırıldı. 1898'de Marie Curie bu adı, daha genel bir ad olan radyoaktivite ile değiştirdi.
Becquerel radyoaktiviteyi bulmasının ardından üç ayrı keşfe daha imza attı. 1899 ve 1900 yılları arası beta parçacıklarının elektrik alan ve manyetik alan içerisinde saptığını gözlemleyerek beta parçacıklarının İngiliz fizikci J. J. Thomson'un yeni keşfettiği elektronlar ile aynı parçacık olduğunu gösterdi. Bunun yanı sıra, yeni hazırlanmış uranyumun belli bir süre sonra kısmen yok olduğuna ve radyoaktiflik kazandığına dikkat çekti. Bu gözlem, 1890 yılında Ernest Rutherford ve Frederick Soddy tarafından radyoaktif bozunma olarak adlandırılacaktı. Son olarak 1901 yılında cebinde taşıdığı radyumun vücudunda yanma yarattığını bildirerek, sağlık fiziğine ve radyum kanser tedavisine katkıda bulunmuş oldu.