Hiung-nu

Hiung-un[1]
匈奴
Xiōngnú
Hiyungunlar
MÖ 220-MÖ 58
Hiung-un[1] bayrağı
Bayrak
MÖ 2. yüzyıl civarında Xiong-nu hakimiyet alanı (MÖ 133 - MS 89 Han-Xiongnu Savaşı'ndan önce): Moğolistan, Doğu Kazakistan, Doğu Kırgızistan, Güney Sibirya, Batı Mançurya, Doğu Türkistan, Moğolistan, İç Moğolistan, Kansu Kuzey Çin'in bazı kısımları gibi alanları içerir.
MÖ 2. yüzyıl civarında Xiong-nu hakimiyet alanı (MÖ 133 - MS 89 Han-Xiongnu Savaşı'ndan önce): Moğolistan, Doğu Kazakistan, Doğu Kırgızistan, Güney Sibirya, Batı Mançurya, Doğu Türkistan, Moğolistan, İç Moğolistan, Kansu Kuzey Çin'in bazı kısımları gibi alanları içerir.
BaşkentÖtüken (günümüz Arhangay civarı)[2][3][4][5]
Resmî dil(ler)Hiung-nu dili

Yaygın dil(ler)Hiung-nu dili
HükûmetGöçebe Konfederasyonu
• MÖ 220 - MÖ 209
Teoman (Adı bilinen ilk hükümdar)
• MÖ 209 - MÖ 174
Mete (En önemli hükümdar)
• MÖ 174 - MÖ 161
Lao-Şang
• MÖ 59 – MÖ 31
Ho-Han-Ye (Son hükümdar)
Tarihçe 
• Kuruluşu
MÖ 220
• Dağılışı
MÖ 58
Öncüller
Ardıllar
Levha mezar kültürü
Tunguzlar
Yüeçiler
Sakalar
Ordos kültürü
Göktürk Kağanlığı
Han Hanedanlığı
Cücenler
Xianbei eyaleti
Toharlar
Ön izleme uyarısı: Tanımlanmamış parametre içeren Şablon:Ülke bilgi kutusu kullanan sayfa "din"

Hiung-nu[6][7][fn 1] (Çince: 匈奴; pinyin, Xiōng-nú,[8] Wade-Giles: Hsiung-nu), Türkçe tarihyazımında bilinen isimleri ile Büyük Hun İmparatorluğu veya Asya Hun İmparatorluğu, eski Çin kaynaklarına göre MÖ 3. yüzyıl ile MS 1. yüzyılın sonları arasında doğu Avrasya bozkırlarında yaşamış göçebe halklardan oluşan boylar konfederasyonudur.[9][10] Bilinen ilk Türk devletidir. Hiung-nu halkı hakkındaki bütün bilgiler dağınık Çin kaynaklarına ve arkeolojik bulgulara dayanmaktadır. Dilleri hakkındaki değişik varsayımlar, Çin kaynaklarında bulunabilen çoğunluğu kişi ve unvan adları olan sözcüklere dayanmaktadır. Dillerindeki sözcüklerin Çin lehçelerindeki transkripsiyonlarına göre dillerinin Türk,[11][12][13][14][15][16][17][18][19][20][21][22][23] İrani,[24][25][26] Moğol, Ural,[27] Yenisey[28][29] kökenli veya yalıtık dil olduğuna ve hatta halkın çok uluslu olduğundan dilin de karışık bir dil olabileceğine dair görüşler bulunmaktadır.

Xiong-nu'lar, bölgedeki bir diğer önemli konar-göçer güç olan Yüe-chi'leri[30] alt ettikten sonra MÖ 200'lü yıllardan itibaren "Mete Han" olarak da bilinen Mo-du Chan-yü Dönemi'nde Doğu Asya'da baskın güç haline gelmiştir. Günümüzde Sibirya, İç Moğolistan, Kansu ve Sincan'ın bir parçası olan bölgelerde de kontrol sahibi olmuştur. Başta Han Hanedanı olmak üzere güneydoğusundaki komşu Çin hanedanlarıyla ilişkileri; haraç, ticaret ve evlilik anlaşmaları (he-qin) ile dönüşümlü olarak tekrarlanan çatışma ve entrika dönemleri şeklinde gelişmiştir. Xiong-nu'lar; MS 1. yüzyıl içerisinde yıkıldıktan sonra On Altı Krallık Dönemi'nde, Beş Barbarlar'dan biri olarak Kuzey Çin'de Önceki Zhao, Kuzey Liang ve Xia gibi birkaç küçük hanedan devleti kurdular.

Xiong-nu topluluğunun inandığı esas din, muhtemelen Tengricilik idi.[31][32][33] Çin kaynaklarında, Xiong-nu toplulukların başta "Tengri" adını karşılayan "Cheng-li (撐犁)" adlı bir büyük ruh olmak üzere çeşitli doğa ruhlarına inandıklarından bahsedilmiştir.[34] Çinliler "Cheng-li" sözcüğünü kendi dinlerinden benzetim yaparak "gökyüzü cenneti" olarak anlamlandırmışsa da esasen bu sözcükle Göktanrı'nın kendisi ifade edilmekteydi. Bu tür metin tabanlı detaylar ve arkeolojik bulgular dışında Xiong-nu'ların inancı hakkında pek bir detay bulunmamaktadır.

  1. ^ "Arşivlenmiş kopya". 14 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ekim 2022. 
  2. ^ Yü, Ying-shih (1986). "Han Foreign Relations". The Cambridge History of China, Volume 1: The Ch'in and Han Empires, 221 BC – AD 220. Cambridge: Cambridge University Press. p. 384. ISBN 978-0-521-24327-8.
  3. ^ "Arşivlenmiş kopya". 1 Şubat 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2024. 
  4. ^ "Arşivlenmiş kopya". 1 Şubat 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2024. 
  5. ^ "Arşivlenmiş kopya". 1 Şubat 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2024. 
  6. ^ "Arşivlenmiş kopya". 22 Ocak 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ocak 2022. 
  7. ^ Şevket Koçsoy, "Türk Tarihi Kronolojisi", Türkler, Cilt 1, Ankara, 2002, ISBN 975-6782-34-X, s. 78, Wilhelm Koppers, "İlk Türklük ve İlk İndo-Germenlik", Türkler, Cilt 1, Ankara, 2002, ISBN 975-6782-34-X, s. 332, 333, 336, László Rásonyi, "Tarihte Türklük", Türkler, Cilt 1, Ankara, 2002, ISBN 975-6782-34-X, s. 358, 364, 372, Lajos Ligeti, "Bilinmeyen İç Asya", Türkler, Cilt 1, Ankara, 2002, ISBN 975-6782-34-X, s. 679, İlhami Durmuş, "İskitler", Türkler, Cilt 1, Ankara, 2002, ISBN 975-6782-34-X, s. 576, 587, 588, İlhami Durmuş, "Sarmatlar", Türkler, Cilt 1, Ankara, 2002, ISBN 975-6782-34-X, s. 637, Faruk Sümer, "Oğuzlar", Türkler, Cilt 2, Ankara, 2002, ISBN 975-6782-35-8, s. 289 - 290.
  8. ^ "Xiongnu People (Hiyungunlar)". 2002. ISBN 9788884430281. 
  9. ^ "Xiongnu People". britannica.com. Encyclopædia Britannica. 11 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2015. 
  10. ^ "Xiongnu People". britannica.com. Encyclopædia Britannica. 11 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2015. 
  11. ^ Gedikli, Yusuf (2009). Hun Türkçesi Üzerine Araştırma ve İncelemeler - 8: Hun Türklerindeki Hu-Chie ~ Wu-Chie, İ-Ch’ü Jung, Ta-Li Jung Kavim Adlarının Etimolojisi ve Çok Önemli Üç Sonuç; Türk Dilinin ve Türk Tarihinin MÖ 659 Yılında Başladığının Belgelenmesi 2 Aralık 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. YOM Türk Dünyası Kültür Dergisi, Bahar 2009
  12. ^ History of Northern Dynasties, vol. 99
  13. ^ Book of Zhou, vol. 50
  14. ^ Henning 1948
  15. ^ Sims-Williams 2004
  16. ^ Pritsak 1959
  17. ^ Gyula Németh, Attila ve Hunlar, çev. Tarık Demirkan, Kömen Yayınları, Konya 2014, 2. bs, s. 20.
  18. ^ "Asya Hun Devleti". 21 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mart 2020. 
  19. ^ Balaban, Ayhan. İskit, Hun ve Göktürklerde Sosyal ve Ekonomik Hayat. T.C. Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eski Çağ Tarihi Bilim Dalı Yüksek Lisans Tezi. 2006. URL:http://fef.kafkas.edu.tr/sosyb/tde/halk_bilimi/makaleler/kultur_med/kultur_med%20(20).pdf 13 Ekim 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Erişim tarihi: 11.12.2011. (Archived by WebCite® at)
  20. ^ Steinhardt, Nancy Shatzman (14 Mayıs 2019). Chinese Architecture: A History. Princeton University Press. doi:10.2307/j.ctvc77f7s.11, s2cid 243720017, retrieved 2023-04-01larousse, éditions. "turcs ou turks - larousse". www.larousse.fr (in french). retrieved 2023-04-01. |doi= değerini kontrol edin (yardım). ISBN 978-0-691-19197-3. 
  21. ^ Robbeets, Martine; Bouckaert, Remco (1 Temmuz 2018). "Bayesian phylolinguistics reveals the internal structure of the Transeurasian family". Journal of Language Evolution (İngilizce). 3 (2): 145-162. doi:10.1093/jole/lzy007. ISSN 2058-4571. 27 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mart 2024. 
  22. ^ Savelyev, Alexander; Jeong, Choongwon (2020). "Early nomads of the Eastern Steppe and their tentative connections in the West". Evolutionary Human Sciences (İngilizce). 2. doi:10.1017/ehs.2020.18. ISSN 2513-843X. 
  23. ^ Hucker, Charles O. (1994). China's imperial past: an introduction to Chinese history and culture. Stanford (Calif.): Stanford university press. ISBN 978-0-8047-2353-4. 
  24. ^ Harmatta 1994, s. 488: "Their royal tribes and kings (shan-yü) bore Iranian names and all the Hsiung-nu words noted by the Chinese can be explained from an Iranian language of Saka type. It is therefore clear that the majority of Hsiung-nu tribes spoke an Eastern Iranian language."
  25. ^ Bailey 1985, ss. 21–45
  26. ^ Jankowski 2006, ss. 26–27
  27. ^ Di Cosmo, 2004, pg 166
  28. ^ Adas 2001: 88
  29. ^ Beckwith 2009: 404-405, nn. 51-52.
  30. ^ 月氏 yuè shì
  31. ^ Mythologies: A Polytheistic View of the World 18 Aralık 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., By Wikipedians, PediaPress, p. 406
  32. ^ Yuri Pines, The Everlasting Empire: The Political Culture of Ancient China and Its Imperial Legacy 11 Kasım 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Princeton University Press, 2012, p. 37. ISBN 1400842271, 9781400842278:
    • "The nomads had their own concept of Great Unity: they believed that the high god of the steppe, Heaven/Tengri, confers the right to rule on a single charismatic clan. This notion had already emerged vividly in the Xiongnu empire, and it surely influenced the nomadic rulers of China in their endorsement of the Chinese idea of unified rule."
  33. ^ John Man, Attila: the barbarian king who challenged Rome, Bantam, 2005, p. 62. University of Michigan. ISBN 0593052919, 9780593052914:
    • "The Xiongnu also worshipped Tengri. A history of the Han dynasty (206 BC - AD 8), written towards the end of the first century by the historian Pan Ku, in a section on the Xiongnu, says, 'They refer to their ruler by the title cheng li [a transliteration of tengri] ku t'u [son] shan-yii [king]' i.e. something like 'His Majesty, the Son of Heaven'. In early Turkish inscriptions, the ruler has his power from Tengri; and Tengri was the name given to Uighur kings of the eighth and ninth centuries."
  34. ^ THE PEOPLES OF THE STEPPE FRONTIER IN EARLY CHINESE SOURCES, Edwin G. Pulleyblank, page 49


Kaynak hatası: <ref> "fn" adında grup ana etiketi bulunuyor, ancak <references group="fn"/> etiketinin karşılığı bulunamadı (Bkz: Kaynak gösterme)


Developed by StudentB